به گزارش سرویس اقتصادی افق تهران، دولت ابراهیم رئیسی در شرایطی سر کار آمد که معیشت اقشار ضعیف جامعه به شدت تحت فشار قرار گرفته بود و علی رغم تخصیص ارز دولتی برای تأمین برخی کالاها، این ارز به صورت کامل منجر به بهبود وضعیت زندگی دهک های پایین جامعه نشد و رانت ناشی از آن به جیب برخی واردکنندگان رفت.
حالا اما دولت تصمیم گرفته پس از تجربه ناکام هدفمندی یارانه ها در دولت احمدی نژاد، آن را به گونه ای دیگر پیاده کند تا دهک های کم برخوردار جامعه از آن بیشترین بهره را ببرند و دهک های بالای جامعه نیز نرخ برخی از محصولات را به قیمت واقعی آن بپردازند.
حقیقت آن است که اقتصاد کشور در وضعیت وخیمی به سر می برد و هدفمندکردن یارانه ها همانند جراحی بیمار و درد و طی دوران نقاهت از بدیهیات آن است، لکن شفای آجل در پی آن قرار دارد، اما این اصلاح ساختار اقتصادی ملزوماتی دارد که بی توجهی به آن می تواند مشکل ساز شود. نخستین گام در اجرای این اصلاح تنویر افکار است و تا افکار عمومی از منافع چنین عملی آگاه نشود، نه تنها این طرح ممکن است به سرمنزل مقصود نرسد، بلکه ممکن است تبعاتی برای کشور داشته باشد.
گفتنی است طبق آمار، ایرانی‌ها ۹کیلوگرم بیشتر از سرانه جهانی روغن خوراکی مصرف می کنند که با توجه به مضرات آن و بروز بیماری های قلبی و عروقی، نیاز است مصرف روغن نباتی در خانواده ها کاهش یابد؛ در همین راستا رساندن روغن به قیمت واقعی آن و صرف مبالغ صرفه جویی شده از طریق کاهش واردات برای خودکفایی کشور در تولید دانه های روغنی نه تنها ما را از وابستگی به بیگانگان نجات می دهد، بلکه به کاهش هزینه های درمان نیز کمک می کند.
همچنین سرانه مصرف شکر در دنیا ۵/ ۱۹کیلوگرم و بر اساس برآوردهای وزارت جهاد کشاورزی، در ایران ۲۹ کیلوگرم و ۵/ ۹ کیلوگرم بیشتر از سرانه مصرف جهانی است که حذف یارانه واردات شکر و رساندن آن به قیمت واقعی سبب کاهش بیماری و خوداتکایی کشور در این محصول از طریق حمایت از تولید داخل می شود.
در پایان باید گفت نکته مهم در ابتدای حذف این ارز اطلاع رسانی دولت و آگاهی بخشی به عموم جامعه است تا همگان با این اصلاح ساختار اقتصادی همراه شوند و در نهایت اقتصاد کشور در این برهه حساس از منافع آن بهره مند شود و لازمه این کار نیز استفاده کامل از ظرفیت هاست تا بهترین نتیجه حاصل شود.
انتهای پیام/
