به گزارش سرویس مدیریت شهری افق تهران، در سیستم حمل و نقل عمومی از ال.آر.تی به‌عنوان حمل و نقل ریلی سبک یا قطار سبک شهری نام‌برده می‌شود که سال‌ها است در برخی از کشورها مورد استفاده قرار گرفته و شهروندان برای تردد از ان استفاده می‌کنند. این قطارهای سبک شهری از یک تا چهار واگن دارند که بر روی زمین تردد می‌کند و سوخت الکترونیکی آن باعث شده تا طرفداران زیادی را جذب خود کند و این وسیله نقلیه عمومی، همانند بی.آر.تی جزء سامانه‌های تندرو محسوب می‌شوند و بین ۳۰ تا ۱۰۰ کیلومتر نیز سرعت دارند.
درباره استفاده از این نوع مد حمل و نقلی برای تهران با تعداد روزانه میلون‌ها مسافر اظهارنظرهای متفاوتی ارئه شده و برخی مدیران شهری با اجرای طرح ال.آر.تی موافق و برخی به دلایلی مخالف بوده اند.
هزینه‌ی ساخت LRT یک چهارم مترو است
محسن پورسیدآقایی معاون وقت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران حدود ۵ سال پیش از احتمال جایگزینی بی‌آر‌تی (BRT) با قطار برقی سبک شهری تندرو معروف به الآرتی (LRT) خبر داد.
وی با بیان اینکه هزینه‌ی ساخت LRT یک چهارم مترو است، افزود:متأسفانه به سمت روشی رفتیم که پر هزینه‌ترین حالت ممکن بود؛ یعنی ساخت مترو. باید به LRT توجه بیشتری داشته باشیم.
لزوم احداث الآرتی در منطقه ۲۲ تهران
علی عبدالله‌پور، مدیرعامل سابق شرکت بهره‌برداری راه‌آهن شهری تهران و حومه درباره استفاده از ال.آر.تی در سیستم حمل و نقل عمومی گفت:در بسیاری از کشورها به عنوان مکمل سیستم حمل و نقل عمومی محسوب می‌شود و به عنوان سیستم حمل و نقل انبوه مسافری نیست. در جاهایی که محدودیت‌هایی وجود دارد و نمی‌توان تونل مترو احداث کرد، می‌توان از ال.آر.تی استفاده کرد.
مدیرعامل سابق شرکت بهره‌برداری راه‌آهن شهری تهران و حومه با بیان اینکه ال.آر.تی محاسن و معایب متفاوتی دارد، ادامه می‌دهد: تردد آسان شهروندان با ال.آر.تی و اجرای راحت‌تر آن نسبت به مترو از جمله محاسن این سیستم است. البته برای ال.آر.تی باید یک کریدور را در نظر گرفت و احداث این کریدور، بخش زیادی از خیابان را در بر می‌گیرد و مشکلات ترافیکی ایجاد می‌کند.
وی بیان داشت: در بسیاری از کشورها که سال‌هاست از ال.آر.تی استفاده می‌کنند، تصادفات متعددی در زمینه برخورد وسایل نقلیه با قطارها دیده شده و این موضوع نیز از دیگر معایب آن است. البته هر سیستم مکملی در جای خود ارزشمند است و می‌توان از این سیستم در جاهایی که مترو وجود ندارد و به دلیل بالا بودن سطح آب زیرزمینی به زمین امکان ساخت مترو وجود ندارد، از ال.آر.تی استفاده کرد.
به گفته مدیرعامل سابق شرکت بهره برداری راه‌آهن شهری تهران و حومه از ال.آر.تی می‌توان در مناطقی مثل ۲۲ و شهر آفتاب استفاده کرد تا مسافران زیادی را به ایستگاه مترو و اتوبوس برسانند و هزینه‌های احداث این سیستم نسبت به مترو بسیار پایین‌تر است.
اعلام آمادگی سرمایه‌گذار و فاینانسور چینی برای راه اندازی ال.آر.تی
مجتبی شفیعی معاون حمل و نقل و ترافیک شهردار تهران گفت: مطالعات ترافیکی در این راستا بسیار حائز اهمیت است ایده‌های اولیه درباره این موضوع مطرح و بیان شده و اگر مساله و موضوع به تائید شورای عالی ترافیک برسد اجرایی خواهد شد.
وی با بیان اینکه راه اندازی ال.آر.تی خوب است و سریع هم قابل اجرا خواهد بود، گفت: هزینه راه‌اندازی ال.آر.تی کمتر از مترو است و سرمایه‌گذار و فاینانسور چینی هم در این زمینه اعلام آمادگی کرده البته اجرای آن منوط به این شرط است که شورای عالی ترافیک این مساله را تأیید کند.
شفیعی بیان داشت: بودجه شبکه مترو به طور کلی یک ردیفه و حدود ۵۵ میلیارد تومان است و اگر منابع مالی بیشتر با حمایت دولت برای حمل و نقل عمومی در نظر گرفته شود قطعا شرایط بهتری در این حوزه خواهیم داشت.
توجیه اقتصادی ال.آر.تی محل بحث است
علی‌اصغر قائمی عضو کمیسیون عمران و حمل و نقل شورای ششم شهر تهران نیز درباره به‌کارگیری مدهای جدید حمل و نقل در شهر تهران اظهار کرد: درباره راه‌اندازی ال آر تی صحبت‌هایی شده اما همچنان توجیه اقتصادی آن محل بحث است.
وی ادامه داد: این موضوعات بحث‌های ظریفی دارد که بهره‌وری و کارکرد اقتصادی آن باید در جلسات کمیسیون حمل و نقل شورای شهر مورد بحث قرار گیرد و اگر دوستان حوزه حملونقل درباره آن دفاعیاتی داشته باشند، می‌توان آن را در برنامه گنجاند.
عضو کمسیون عمران و حمل و نقل شورای شهر تهران تصریح کرد: ممکن است سلسله نظرهایی درباره مدهای جدید حمل و نقل مطرح یا پیشنهاد شود اما با انجام کار کارشناسی از جهت بهره‌وری اقتصادی و دلایل دیگر رد می‌شود به همین دلیل ممکن است در دوره‌های مختلف این موضوعات مطرح شود اما به سرانجام نرسد.
وی خاطرنشان کرد: ممکن است در تیم جدید مدیریت شهری روی به کارگیری ال آر تی در سیستم حمل و نقل عمومی فکر شود و راهکار عملیاتی و اقتصادی هم برای آن داشته باشند ولی تاکنون به موضوع ورود نشده است.
۷ ویژگی ممتاز LRT
میرفاضل نیکزاد، کارشناس حمل و نقل و ترافیک که پیش از این در سازمان مشاور فنی و مهندسی شهرداری تهران نیز مسوولیت گروه پل و بزرگراه‌ها را بر عهده داشته و در جریان یکی از آخرین مطالعات شهرداری تهران درباره LRT قرار دارد، درباره اهمیت و ضرورت استفاده از این مد حمل و نقلی گفت: یکی از ویژگی‌های حمل و نقل Multi Modal یا چند وسیله‌ای بودن آن است. هیچ شهر بزرگی را در دنیا نمی‌توان یافت که به یک وسیله حمل و نقل عمومی بسنده کند. در اغلب کشورهای توسعه یافته پس از اینکه استخوان‌بندی اصلی حمل و نقل با استفاده از Mass Rail Transit)MRT) یعنی مترو احداث می‌شود، به سراغ سایر مدهای حمل و نقلی می‌روند. در این بین از سیستم‌های ریلی سبک تحت عنوان «مترویار» یاد می‌شود که LRT در زمره آنها قرار دارد. نیکزاد ضمن معرفی خانواده بزرگ حملونقل سبک ریلی، توضیح داد: این خانواده فرزندان گوناگونی دارد که از آن جمله می‌توان به تراموا، مونوریل، سیستم‌های معلق که در آنها قطار از ریل آویزان است، Sky Bus یا اتوبوس هوایی، سیستم‌های بدون راننده موسوم به(AGT) و سیستم‌های چرخ و لاستیکی به‌جای سیستم ریلی که فاقد تکان‌های آزاردهنده است، اشاره کرد.
وی به مقایسه میان MRT و LRT پرداخت و در این رابطه توضیح داد: MRT عمدتا زیرسطحی و گاهی روی سطح است، اما LRT بر اساس امکان‌سنجی صورت گرفته می‌تواند زیر سطح، در تراز صفر یا به‌صورت دالان هوایی اجرا شود. از سوی دیگر مترو با حداقل ۸ واگن کار می‌کند و LRT بیش از ۳ یا ۴ واگن ندارد. ضمن اینکه مترو برای اتصال مناطق مختلف شهر به یکدیگر استفاده می‌شود، اما کاربرد LRT اتصال یک منطقه به مناطق مجاور است که عمدتا در مناطق تجاری، گردشگری و تفریحی مورد استفاده قرار می‌گیرد. نیکزاد با بیان اینکه تا سال ۲۰۱۱ بالغ بر ۴۰۰ خط LRT در شهرهای مختلف جهان اجرا شده است، خاطرنشان کرد: هزینه ساخت، بهره‌برداری و تعمیر و نگهداری از خطوط LRT بین یک‌دوم تا یک‌سوم مترو برآورد می‌شود.
به گفته وی، با استفاده از قطار سبک شهری می‌توان به‌طور متوسط ۲۰ هزار نفر در ساعت و در هر جهت را جا‌به‌جا کرد که این میزان در مقایسه با ظرفیت مترو که دست کم دو تا سه برابر است، حجم قابل‌توجهی نیست، اما در عین حال نیازهای شهروندان به سرویس‌های محلی را پوشش می‌دهد. به این ترتیب ظرفیت بالای جابه‌جایی مسافر، سرفاصله زمانی کوتاه، امکان تبادل با سایر مدهای حمل‌ونقلی و ایفای نقش به‌عنوان «مترویار» و «اتوبوس‌یار»، کارکرد محله‌ای این ناوگان، هزینه پایین ساخت و نگهداری، امکان استفاده از سیستم برق‌رسانی زیرزمینی به جای کابل هوایی و سرعت بالای جابه‌جایی در مقایسه با اتوبوس؛ هفت ویژگی ممتاز این ناوگان حمل و نقل عمومی است.
ال.آر.تی به تهران می‌رسد؟
ال آر تی (LRT) یکی از مدل‌های حمل و نقل عمومی و ظرفیت آن تقریبا دو و نیم برابر بی آر تی است.تغذیه این وسیله تندرو به وسیله قطارهای با منبع الکترونیکی صورت می‌گیرد.قطارهایی که در سیستم ال آر تی حرکت می‌کنند عموما حدود ۳۰ تا ۶۱ کیلومتر بر ساعت دارند ولی در مدل‌های پیشرفته آنها این سرعت تا ۱۰۴ کیلومتر نیز می‌رسد.
به نظر می‌رسد مدیران شهری جدید موافق راه اندازی ال آر تی در تهران هستند ولی دو موضوع پیش پای اجرای این مساله است، یکی بودجه و تامین منابع مالی و دیگری تأیید شورای عالی ترافیک و حالا باید منتظر ماند و دید این مد حمل و نقلی چگونه به چرخه حمل و نقل عمومی تهران افزوده می‌شود.
انتهای پیام/
