به گزارش سویس فرهنگی هنری افق تهران، حسین سلطان‌محمدی منتقد و نویسنده سینمای ایران درباره آثار به نمایش درآمده در جشنواره فیلم فجر اظهار داشت: در فیلم‌های به نمایش درآمده در جشنواره فریاد انتقاد از وضعیت اقتصادی و بازتاب اجتماع همچنین مهاجرت به وضوح دیده می‌شد که نسبت به سال‌های گذشته ویژگی و تفاوت چندانی نداشت و بیشتر سازندگان آثار با فیگور پرداختن به فشارهای اقتصادی ضعف‌های آثار خود را توجیه می‌کنند.
وی ادامه داد: اما درباره فیلم سینمایی «شیشلیک» ساخته محمدحسین مهدویان برای من این پرسش به وجود آمد که آقای مهدویان در اظهار نظرهایشان گفتند فیلمساز هستند و سوژه خوبی داشته باشند می‌سازند زیرا زبان سینما را بلد هستند. بالاخره آثار قبلی ایشان با موضوعات انقلاب ساخته شد که بیشتر سفارش دهندگان آن کارها ارگان‌ها و نهادهای انقلابی بودند اما سوال اینجاست «شیشلیک» را چه کسی به ایشان سفارش داد.
این منتقد سینما تصریح کرد: فیلم به شدت شعارزده است و به تمام داشته‌های بعد انقلاب هجوم می‌برد. و در کلیت به داشته‌های افراد را پس از ۴۲ سال از گذشت انقلاب دست می‌اندازد. جامعه هدفی که مهدویان در فیلم به نمایش می‌گذارد بیشتر شبیه استبداد کره‌شمالی است.
سلطان‌محمدی تصریح کرد: شهرک حاشیه‌ای که افراد غذای واحد دارند، شعار واحد دارند و حداقل رفت و آمد را دارند، از تلویزیون حداقل استفاده را می‌کنند. خانه‌های کوچکی که در آن زندگی می‌کنند و کار در کارخانه نقطه اشتراک آنهاست. فیلم دو پاره است و از جایی که عطاران بالای تریبون می‌رود فیلم دو پاره می‌شود.
وی درپایان تاکید کرد: شیشلیک بی‌احترامی به مردم است زیرا این گونه مردم را به نمایش می‌گذارد که از غصه و رنج مردم هم کاسبی می‌کنند.
انتهای پیام/
