به گزارش سرویس فرهنگی هنری افق تهران، محسن هاشمی هرگونه مصاحبه در خصوص ممیزی کتاب خاطرات را تکذیب کرد و در عین حال توضیحاتی را درباره اصل ماجرا و تعاملی که بین او و وزارت ارشاد برای انتشار کتاب وجود داشته است، ارائه داد.
محسن هاشمی رفسنجانی در این باره گفت: اولاً من در این مورد هیچ مصاحبه‌ای نکردم، بلکه صرفاً در جلسه افطاری همراه با فعالان سیاسی که خدمت آقای رئیسی بودیم و هنوز مجوز چاپ خاطرات داده نشده بود، این موضوع را مطرح کردم.
وی ادامه داد: من در آن جلسه خدمت آقای رئیسی گفتم که ما حدود ۲۲ سال است، خاطرات را منتشر می‌کنیم و از وزارت ارشاد هم مجوز می‌گیریم و پیش از این سابقه نداشته این اتفاق بیفتد. معمولاً اگر مواردی بود و کاری داشتند، مکتوب نمی‌گفتند، تلفن می‌کردند و در تعامل شفاهی موضوع حل می‌شد،. اما این‌بار ۲ تا ۳ ماه طول کشید. ما این خاطرات را اوایل بهمن به وزارت ارشاد برای صدور مجوز اراده دادیم و می‌خواستیم آن را به نمایشگاه برسانیم؛ اما در اواخر فروردین ماه به ما گفتند کار ایراداتی دارد و نمی‌توانیم مجوز بدهیم.
هاشمی با بیان اینکه ما مذاکرات را از همان زمان با وزارت ارشاد شروع کرده بودیم، گفت: من این موضوعات را به آقای رئیسی گفتم و خواستم کمک کنند و در همین رابطه نامه‌ای نیز به آقای اسماعیلی داده شد؛ که نمی‌دانم به فوریت اطلاع دادند یا خیر؟
وی با بیان این مطلب که پس از آن تعامل خوبی با معاونت فرهنگی ایجاد شد، گفت: البته ما با آقای احمدوند هم تعامل خوبی داشتیم و انصافاً شخص آقای احمدوند هم مشغول کمک کردن به ما بودند و با نیت کمک این موضوع را دنبال می‌کردند، به هر حال کتاب خاطرات آیت‌الله هاشمی وقتی آماده چاپ می‌شود، افراد بسیاری درباره آن نظر می‌دهند، می‌خوانند و نظر‌می‌دهند که چه مواردی مطرح باشد و چه مواردی مطرح نشود. آقای احمدوند هم در تعامل با ما این کار را پیش می‌بردند، تا ۲۸ رمضان که من در دیدار با رئیس جمهور این موضوع را مطرح کردم و فردای آن روز یا پس‌فردا مجوز را صادر کردند.
هاشمی ادامه داد: نکته‌ای که باید بگویم این است که نگرانی من از بابت تاخیر صدور مجوز بود، نگران این بودم که کتاب به نمایشگاه نرسد، به آقای رئیسی هم گفتم، که ما در تعامل با وزارت ارشاد برای انتشار کارنامه و خاطرات آیت‌الله هاشمی رفسنجای سال ۱۳۷۸ ـ حضور یا انصراف» هستیم.
وی در پایان افزود: تعدادی از حذفیاتی که ارسال کردند، مربوط به مقدمه و پاورقی است که بنده خودم آن ها را نوشته‌ام و در توضیح خاطرات است. هرچند به نظر من باقی بودن این موارد، ضربه‌ای به نظام وارد نمی‌کرد.
انتهای پیام/
