به گزارش سرویس اقتصادی افق تهران، کشور در یک شرایط اقتصادی، مدیریتی و اجتماعی بسیار نامناسبی ۸.۹ ماه قبل تحویل شده( شما تصور کنید یک کاسب خرد یا مغازه دار که ورشکست شده برای اینکه بقالیش رو برسونه به سطح سابق چقدر زمان میخواد) خزانه نه تنها خالی، بلکه بدهکار و شدیدا مقروض، تعطیلی گسترده کسب و کار خرد و کلان، تجارت خارجی با تراز منفی و نزولی، رشد اقتصادی منفی و …
شرایط اقتصادی متفاوت در دنیا در اثر کرونا که تولید، حمل و نقل و در نهایت قیمت کالاهای اساسی رو در دنیا طی ۲ سال گذشته بطور میانگین ۳۰درصد افزایش داده و اوج ایران گرانی در ۲۰۲۱ اثر خودش رو نشون داد.
جنگ روسیه، اکراین بعنوان ۲ تولید کننده عمده، گندم و دانه هایی روغنی در دنیا( بطور طبیعی هر جنگ فراگیری در دنیا قیمتهای جهانی رو تحت الشعاع قرار میده، حالا اگر طرفین جنگ تولید کننده محصولاتی هم باشند قیمت اونها نجومی افزایش پیدا میکنه)
شیب صعودی افزایش وابستگی کشور به واردات کالاهای اساسی در دولت دوم روحانی( مثلا گندم رو که دهه ۸۰ جشن خودکفایی در تولیدش رو گرفتیم، در اواخر دهه ۹۰ واردکننده حدودی نیمی از مصرف داخلی شدیم!)
تکلیف قانونی دولت از سوی مجلس برای اصلاح نظام پرداخت یارانه و حذف برخی دهک ها، حذف ارز یارانه ای و …، که چندسال توسط دولت روحانی به تعویق افتاده بود.
اضافه کنید به اینها، تکالیف مالی زیاد و بدون مبنایی که دولت روحانی در هفته های آخر کارش برای دولت بعدی ایجاد کرد. مثلا اصلاح نظام پرداخت فرهنگیان( که در سال جاری حدود ۲۵۰۰۰میلیارد برای دولت هزینه جدید ایجاد کرده) یا افزایش مستمری بازنشستگان و … . که افزایش به این میزان بی سابقه، دور از تدبیر و البته هزینه سازی برای دولت بعد ناجوانمردانه است( مثل این میمونه که مستاجر وقتی خونه رو تخلیه میکنه همه لامپ ها، اینه سرویس ها، شیرالات و حتی رادیاتورهای شوفاژ رو هم برداره ببره )
حالا در این شرایط دولت رئیسی چه کار کند؟
افزایش قیمتها، حذف ارز یارانه ای و اصلاح شیوه پرداخت یارانه، حذف برخی دهک ها، تکلیف قانونی و عقلانی دولت ه. حالا یا مثل دولت روحانی قانون رو میپیچونی و از بانک مرکزی استقراض میکنی تا قیمت ۴تا جنس ثابت بمونه اما تورم به سقف برسه یا میری سراغ جراحی، جراحی حتما خونریزی داره، حتما ریسک داره، حتی تا مدتی بعدش درد هست، اما امیدواری که بعد از مدتی با یک تن سالم و روند کم مشکل مواجه باشی.
این کل ماجراست.
اما، حتما باید با مردم صحبت کرد، حتما باید گذشته، حال و آینده رو تشریح کرد و البته اقدام حمایتی برای بخشی از جامعه داشت.
همه اینها اتفاق میافته، دولت تا الان بارها به ادبیات مختلف و افراد مختلف درباره ایرادات ارز ۴۲۰۰ و اصلاح اون صحبت کرده، یکشنبه معاون اول درباره همین صحبت کرد، حدود۲۰ روز قبل رئیس جمهور در کرج بصراحت گفت که مجبور به اصلاح پرداخت این ارز هستیم و این اتفاق بزودی رخ میده.
تا الان هم که اصل اتفاق رخ نداده، فقط برای صنوف و بخش صنعتی، آرد یارانه ای قطع شده، اونم بدلیل تخلف بسیار زیادی که از جانب اونها اتفاق میافتاد؛ بخشیش با قیمت ازاد به نانوایی های ازاد و شیرینی فروشی ها فروخته میشد و بخش زیادی هم قاچاق میشد، علاوه بر اون محصول نهایی هم با قیمت حداقل به کشورهای همسایه میرفت؛ (مثلا ماکارونی که از جیب ملت ایران یارانه میگرفت در بازار افغانستان و پاکستان با قیمت زیر ۵۰سنت فروخته میشد در حالیکه محصولات مشابه از بقیه کشورها با حدود ۱.۵دلار فروحته میشه).
روغن هم در بازار کم شده که یک اتفاق جهانی است(اوکراین تولیدکننده عمده روغن جهانه، یه نگاهی به رسانه های انگلیسی زبان اروپایی بندازید تا بدونید اوضاع روغن در اروپا و امریکا چطوره).
درباره همین ماکارونی چه باید میشد؟
بعضی میگفتن از قبل اعلام بشه که در فلان تاریخ ارد صنف و صنعت قطع میشه لذا قیمتش میره بالا، نتیجه چی بود؟ حمله مردم به فروشگاهها( بیش از میزان حمله فعلی!) و البته احتکار از مغازه دار تا بنکدار و کارخانه دار برای اینکه در قیمت بالاتر بفروشن. بعضی هم گفتند همزمان با قطع شدن اطلاع رسانی صورت بگیره.
در اقدامات بعدی که اصلاحات اساسی تره، مثل قیمت نان و روغن، انشالله اول میزان جبرانی به حساب سرپرست خانواده های یارانه بگیر واریز و بلوکه میشه( شاید مبلغ دوماه) ، اطلاع رسانی صورت میگیره و همزمان اعمال میشه.
(البته قیمت نان برای مصرف معمول خانوار تغییری نخواهد کرد)
انتهای پیام/
