به گزارش سرویس سلامت افق تهران، چاقی یکی از معضلات مهم سیستمهای بهداشتی در جهان محسوب میشود.
نزدیک به ۳۰ درصد افراد در آمریکا دچار اضافه وزن هستند و شاخص توده بدنی آنها بین ۳۰ تا ۲۵ است و حدود ۱۳ درصد جمعیت آنان نیز دچار چاقی هستند.
شاخص توده بدنی از تقسیم وزن بیمار برحسب کیلوگرم بر مجذور قد برحسب متر حاصل میشود.
شاخص توده بدنی بین ۲۵ تا ۳۰ به عنوان اضافه وزن، بین ۳۰ تا ۳۵ چاقی درجه یک و بین ۳۵ تا ۴۰ چاقی درجه دو و بالای ۴۰ چاقی درجه سه یا چاقی مرضی در نظر گرفته میشود.
روشهای متعددی برای برخورد با معضل چاقی وجود دارد که از آن جمله میتوان به اصلاح سبک زندگی، رژِیم تغذیهای صحیح و مناسب، فعالیت بدنی مناسب و در نهایت جراحی اشاره کرد.
این روش با توجه به این که احتمال بازگشتهای مکرر چاقی وجود ندارد مطمئنتر است. اما جراحی نیز دارای عوارضی است که نسبت به نوع عمل و بیماریهای زمینهای فرد و تجربه جراح متفاوت است.
انواع جراحی چاقی
کاستن حجم معده یکی از این روشها است که شاخص ترین آنها عمل اسلیو یا گاسترکتومی است. در این عمل نزدیک به ۸۵ درصد از حجم معده را کاهش میدهیم.
روش باندینگ از دیگر جراحیها در درمان چاقی است که در گذشته بسیار شایع بوده است اما امروز به دلیل عوارض مکرر و بازگشت وزن پس از برداشتن بند، دیگر انجام نمیشود.
شایعترین روش سو جذب مواد غذایی بای پس است که در این روش حجم کوچکی از معده از بقیه قسمتها جدا شده و به روده باریک متصل میشود تا مواد غذایی مستقیماً وارد روده باریک شده و بدون جذب دفع شود. هر یک از این اعمال جراحی دارای مزایا و عوارضی هستند.
هم اکنون جراحی باندینگ منسوخ شده است. اما روش جراحی اسلیو و بای پس انجام میشود و حتی در برخی جوامع بای پس بیشتر انجام میگیرد.
بر اساس آخرین مقالات در جراحی اسلیو یا کاستن حجم معده نزدیک ۲۷ درصد احتمال بازگشت بعد از دو تا پنج سال و برای عمل جراحی بای پس نزدیک به هفت درصد گزارش شده است.
فرد حتماً باید نسبت به مراقبتهای بعد از عمل کاملاً توجیه شود و آگاه باشد که بعد از عمل باید جراحی رژیم متعادل و فعالیت بدنی مناسب داشته باشد و بداند که ممکن است بازگشت وزن را تجربه کند.
بر اساس مطالعات، پس از جراحی چاقی امید به زندگی به ویژه در افراد دیابتی چاق نزدیک به ۱۰ سال افزایش مییابد.
این افراد معمولاً مبتلا به بیماریهای متابولیک هستند که پس از جراحی بسیاری از این بیماریها مرتفع میشود. مطالعات نشان داده در ۷۰ درصد موارد دیابت این افراد پس از جراحی کاملاً بهبود مییابد و فشارخون و مشکلات خواب آنان نیز کم میشود.
در BMI بالای ۴۰ یا چاقی درجه سه و چاقی مرضی و همچنین اBMI بالای ۳۵ به همراه بیماریهای زمینهای اندیکاسیون جراحی چاقی را میتوانیم برای بیمار مطرح کنیم.
این افراد معمولاً دچار بیماریهای متابولیک نظیر دیابت و پرفشاری خون نیز هستند که تحقیقات اثبات کرده که با جراحی چاقی این بیماریهای متابولیک و عوارض آنها کاهش مییابد. اما این موضوع بدین معنا نیست که به دلیل دیابت با هر وزنی فرد تحت جراحی چاق قرار میگیرد.
جراحی چاقی در گذشته به روش باز انجام میشد اما امروزه در این نوع جراحیها از روشهای درون بین و کم تهاجمی یا لاپاروسکوپیک ا استفاده میشود.
مهمترین عوارض جراحیهای چاقی
آمبولی ریه، سکته قلبی، عفونتها و خونریزی را از جمله عوارضی است که در تمامی جراحیها احتمال بروز دارد و در جراحیهای چاقی نیز ممکن است رخ دهد.
مهمترین عارضه در این خصوص مرگ و میر ناشی از جراحیهای چاقی است که در گذشته بسیار بالا بود و در حال حاضر حدود سه در ۱۰۰۰ جراحی است که بستگی به روش جراحی، امکانات و وسایل مورد استفاده و تجربه جراح دارد.
هرگونه کاهش وزن معنی دار در مدت کوتاه اگر همراه با اصول علمی نباشد باعث عوارضی نظیر ریزش مو، تحلیل رفتن عضلات و کاهش توان جسمی در فرد میشود.
اگر کاهش وزن به صورت علمی و اصولی و تحت نظر متخصص صورت گیرد و همراه با تجویز صحیح مکملها و یک رژیم تغذیهای علمی باشد ریزش مو قابل کنترل و اصلاح است. برای جلوگیری از تحلیل عضلات نیز ورزشهای مناسبی به فرد توصیه میشود بنابراین عوارض با مکملهای مناسب قابل پیشگیری و کنترل هستند.
دوره نقاهت جراحی چاقی چه مدت است
در این نوع جراحیها دوره نقاهت بیمار کوتاهتر و درد کمتر است و بازگشت فرد به کار سریعتر صورت میگیرد.
در بیش از ۹۵ درصد اعمال چاقی بیمار در اولین روز بعد از عمل مشروط بر این که مشکل خاصی نداشته باشد ترخیص میشود و به وی توصیه میشود که تا سه روز کار سنگین و فعالیت زیاد انجام ندهد. اما بعد از سه یا نهایتاً پنج روز بیماران میتوانند به کار خود بازگردد.
البته باید توجه داشت که در واقع یک عمل جراحی نسبتاً بزرگ انجام شده است، بنا بر این فرد حدود یک ماه طول میکشد تا بتواند قوای جسمی نرمال خود را بازیابد.
انتهای پیام/