به گزارش سرویس سلامت افق تهران، سرطان سینه، شایع‌ترین سرطان در بین زنان سراسر جهان است؛ اما با وجود پیشرفت‌های پزشکی، هنوز درمانی برای تومور‌هایی که به صورت موضعی منتشر می‌شوند، ارائه نشده است.
پژوهش جدیدی که در دانشگاه استرالیای جنوبی (UniSA) انجام شده، ارتباطی را بین سلول‌های تهاجمی سرطان سینه و تراکم پروتئین در سطح سلول پیدا کرده است. این پژوهش نشان می‌دهد که بین میزان این ارتباط و شدت بیماری، رابطه مستقیم وجود دارد.
این نخستین بار است که این تعامل پروتئینی در سلول‌های حیوانی و انسانی مشاهده می‌شود. این پژوهش، اطلاعاتی حیاتی را در مورد مکانیسم پیشروی سرطان سینه و تبدیل شدن از شکل خوش‌خیم به شکل تهاجمی ارائه می‌دهد.
والنتینا پولتاوتس (Valentina Poltavets)، از پژوهشگران این پروژه گفت: متوقف کردن تعامل بین پروتئین‌های “CXCR۴-CCR۷” می‌تواند درمان‌های جدیدی را برای سرطان تهاجمی سینه ارائه دهد.
وی افزود: در سراسر جهان، سرطان سینه سالانه بیش از ۲/۳ میلیون زن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. سرطان تهاجمی سینه، بیش از ۴۰ درصد از کل مرگ و میر‌های مرتبط با سرطان در زنان را تشکیل می‌دهد. در حال حاضر، هیچ درمانی برای تومور‌های متاستاتیک وجود ندارد. به همین دلیل است که ارائه درمان‌های جدیدی که می‌توانند گسترش سرطان سینه و رسیدن آن به سایر اندام‌های بدن را هدف قرار دهند، بسیار ضروری است.
پروتئین‌های CXCR۴ و CCR۷ به تنهایی در بسیاری از انواع سلول‌ها از جمله سلول‌های مبتلا به سرطان پستان یافت می‌شوند؛ اما آن‌ها در سلول‌های مهاجم‌تر و متاستاتیک‌تر سرطان پستان، به یکدیگر متصل هستند تا سیگنال‌های خاصی را ارسال کنند که به رشد و حرکت سریع این سلول‌ها منجر می‌شوند.
این گروه پژوهشی، سیستمی را ابداع کردند که این پروتئین‌ها را وادار می‌کند تا روی سطوح سلول‌های سرطانی غیر تهاجمی سینه تعامل داشته باشند و نشان داده اند که چگونه سلول‌های سرطانی را تهاجمی‌تر می‌کند.
در بحبوحه همه‌گیری کووید ۱۹، ۹۸ درصد از موارد غربالگری سینه در سراسر استرالیا لغو شده یا به تعویق افتاده‌اند و هزاران زن در معرض خطر بیشتر قرار گرفته‌اند.
پولتاوتس گفت: اگرچه پژوهش برای بهبود میزان بقای سرطان سینه ادامه دارد؛ اما سرمایه‌گذاری بیشتری برای مقابله با این سرطان مورد نیاز است که به سختی درمان می‌شود.
شکی نیست که بررسی بیشتر، دانش ما را در مورد سرطان سینه ارتقا می‌دهد. ما مصمم هستیم که گام به گام پیش برویم تا درمانی را برای این بیماری ویرانگر پیدا کنیم.
این پژوهش، در مجله “Life” به چاپ رسید.
انتهای پیام/
