رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران درباره طرح توسعه دانشگاه تهران گفت: این طرح مصوبه دولت، کمیسیون ماده ۵ شهرداری تهران و نیز شورای عالی شهرسازی و معماری کشور را داشته است .
به گزارش سرویس شورای شهر افق تهران، و به نقل از ایلنا محمد سالاری، رئیس کمیسیون شهرسازی و معماری شورای شهر تهران درباره طرح توسعه دانشگاه تهران گفت: این طرح مصوبه دولت، کمیسیون ماده ۵ شهرداری تهران و نیز شورای عالی شهرسازی و معماری کشور را داشته است اما اشکالی که در فرایند اجرای این طرح وجود دارد، مدت زمان زیادی است که به طول انجامیده و صاحب‌نظران معتقدند با توجه به این سپری شدن زمان زیاد، این طرح باید مورد تجدیدنظر جدی قرار گیرد.
طرح توسعه دانشگاه تهران حدود ۲۰ سال طول کشیده است و طی این مدت بیش از ۷۰ درصد این محدوده تملک شده و این موضوع در صورت ملغی شدن طرح مشکلاتی را بدنبال خواهد داشت. مطابق نظر صاحب‌نظران، اساسا وقتی زمان اجرای طرح‌های توسعه شهری طولانی می‌شود لازم است طرح مورد بازنگری قرار گیرد؛ چراکه شاید الزاماتی که در آن زمان باعث شد مراجع ذی‌صلاح این طرح را تصویب کنند، اکنون وجود نداشته باشد.
اکنون بالاترین مرجعی که در این خصوص تصمیم‌ساز است، فعلا اعلام کرده این طرح باید مورد بازنگری قرار گیرد. بیشتر مقاومت‌ها و اعتراضاتی که اکنون می‌شود، از جانب کسانی است که در این محدوده ذی‌نفع هستند و ملک دارند و دانشگاه تهران به دلیل مشکلات مالی نتوانسته املاک آنان را تملک کند. اگر دانشگاه تهران پول داشت و می‌توانست این املاک را در سال‌های گذشته تملک کند، اکنون با اعتراض این افراد مواجه نبودیم
در این رابطه دوگروه معترض وجود دارد، یک گروه عمده ذی‌نفعانی هستند که ملکشان فریز شده و بلاتکلیف مانده و املاک اطرافشان به فضاهای متروکه و بی‌دفاع شهری تبدیل شده و از آن سو نمی‌دانند آینده زندگی و محل سکونتگاهی‌شان چه می‌شود. گروه دیگر از معترضان هم شامل نهادهای مدنی و تشکل‌های حرفه‌ای هستند که می‌گویند طرحی که ۲۰ سال پیش تصویب شده و با توجه به پیشرفت‌های حوزه تدوین طرح‌های توسعه شهری در کشور و دنیا و اهدافی که این طرح براساس آنها تصویب شده، شاید اکنون نیاز به اجرای کامل چنین طرحی نباشد.
در خصوص طرح جامع شهر تهران نیز این موضوع مطرح بود که راهبردهای طرح باید مورد بازنگری قرار بگیرد چرا که بر اساس مقتضیات زمانی و مکانی و تغییر پارادایم ها و پیشرفت تکنولوژی و فناوری، شاید اکنون نیازی به تحقق آن راهبرد ها نباشد. امروز برنامه ریزی ها به سمت برنامه ریزی های تدریجی، کوتاه مدت و مشارکتی و اجرایی پیش رفته اند و از برنامه ریزی های بلند مدت عبور کرده اند.
بر این اساس نظر کارشناسی من هم بازنگری طرح است و باید مجددا براساس اهداف اولیه‌ای که فلسفه تصویب آن بوده، مورد بازنگری قرار گیرد. پیشبرد این طرح بدون انجام یک فرآیند مشارکتی صحیح سرانجامی ندارد. دانشگاه تهران به عنوان میراث فرهنگی و معنوی کشور برای دانشجویان و دانشگاهیان و همه مردم اهمیت دارد. لذا بازنگری و بررسی موشکافانه و دقیق طرح توسعه آن با حضور نمایندگان گروه های ذی نفع و ذی نفوذ ضروری است.
انتهای پیام/
