به گزارش سرویس فرهنگی هنری افق تهران، قبله عالم که از شبکه نمایش خانگی در حال پخش است، یک سریال تاریخی – فانتزی است که روایت متفاوتی از زندگی ناصرالدین شاه قاجار را روایت می‌کند.
حامد کمیلی، سام درخشانی، هادی کاظمی، شقایق دهقان، اردشیر رستمی، سوگل خلیق، مارین ون هولک، سمانه پاکدل، مهیار پوربابایی، زهرا بهروزمنش، واراند پطروسیان، مجتبی فلاحی، پژمان بازغی و سروش صحت بازیگران این سریال هستند.
در تاریخ سریال سازی ایران کمتر مجموعه‌ای را به یاد داریم که اینگونه با تاریخ به صورت مستقیم شوخی کرده باشد. برخی این سریال را با قهوه تلخ مهران مدیری مقایسه می‌کنند اما باید به این نکته توجه داشت که شخصیت‌های سریال مدیری غیر واقعی بودند اما مردم به خوبی ناصرالدین شاه، مهدعلیا و امیر کبیر که راوی داستان قبله عالم است را می‌شناسند و این کار محمدی را سخت‌تر و ویژه‌تر می‌کند.
قبله عالم اما کم کم تبدیل به یک سریال پرحاشیه شد. بعد از پخش قسمت‌های اول و دوم، برخی از تاریخ‌دان‌ها لب به اعتراض گشودند که که چرا محمدی تاریخ را اینگونه روایت کرده است؟ نکته‌ای که البته چندان مورد تایید مخاطبان این سریال قرار نگرفت، چون این مجموعه در قالب طنز راوی تاریخ است.
حاشیه اصلی اما وقتی به سراغ این سریال آمد که ساترا قیچی ممیزی را به دست گرفت و به جان قبله عالم افتاد. سانسورهای این سریال به اندازه‌ای بود که صدای عوامل را هم درآورد.
بازیگران این سریال از جمله حامد کمیلی، سوگل خلیق و هادی کاظمی در صفحه‌های اجتماعی خود به میزان ممیزی قبله عالم اعتراض کردند.
حامد محمدی کارگردان این مجموعه نوشت: شما که غریبه نیستید، اصلاحیه قسمت‌های پخش‌شده و پخش‌نشده به استناد برگه‌های ممهور و مستند (قابل ارایه به مردم عزیز ایران در هرکجای جهان) آنقدر زیاد است که متاسفانه آنچه از این سریال در رسانه محترم فیلیمو پخش شده و پخش نشده اثر ساخته شده توسط من و تیم همراه و درجه یک سازنده این اثر نیست و برای احترام به مخاطبین، چنانچه بعدتر این سریال به خانه‌های شما بیاید، بدون تیتراژ ابتدایی و انتهایی پخش خواهد شد.
همچنین هادی کاظمی یکی از بازیگران سریال قبله عالم با انتشار متنی درباره سانسور این سریال در اینستاگرام خود نوشت: این سریالی که می‌بینید کاری نیست که من بازی کردم. زمین تا کهکشان تفاوت دارد. می‌خواستیم کاری بسازیم که در این عصر بی خنده، که احوالاتمان جا بیاید و لبخندی داشته باشیم؛ اما… اما نمی‌گذارند.
سانسورهای این سریال به اندازه‌ای بود که پخش قسمت سوم این سریال بعد از ایام شهادت اباعبدالله الحسین با دو هفته تاخیر پخش شد. حتی شنیده شده است که ممیزی به حدی بوده که قسمت‌های چهارم و پنجم این سریال در قالب یک قسمت پخش شده است.
به نظر می‌رسد عاقبت این مجموعه با توجه به سخت‌گیری‌های ساترا که جان را به لب سازندگان این سریال رسانده است، توقیف خواهد بود. سریالی که در حال پخش است، آنقدر با قیچی ممیزی بریده شده است که مخاطبی که آن را می‌بیند متوجه بسیاری از اتفاقات داستان نمی‌شود و با خود می‌پرسد در قبله عالم چه خبر است؟
واقعا معلوم نیست در زمانی که مردم با سختی‌های فراوان زندگی می‌کنند و با مشکلات فراوان دست و پنجه نرم می‌کنند، و احتیاج به لحظاتی شاد دارند، چرا برخی نهادها این چنین لبخند را از آنها با سانسور می‌گیرد.
وقتی سانسور به میدان می‌آید واز هر طرف راه را بر تولید کنندگان فیلم و سریال می بندد، آن وقت نباید به مردم خرده گرفت که چرا سریالهای ترکی نگاه می‌کنند؟ چرا به سراغ جم و من و تو می‌روند؟
البته سانسور درد امروز نیست و سابقه‌ای دیرین دارد. ۱۴سال پیش که نسخه سانسورشده هامون از تلویزیون پخش شد، داریوش مهرجویی در نامه‌ای به ضرغامی (رئیس وقت سازمان) نوشت: این گونه سانسورها با هیچ‌گونه معیار اخلاقی، دینی و زیباشناختی مطابقت ندارد و کاری است بی‌معنا و دل‌بخواهی و انگار بیشتر به قصد مغشوش و نامفهوم ساختن آن صورت گرفته است.
این تیغ سانسور در روزهایی که مردم از زمین و زمان گله دارند، تنها و تنها به بی‌اعتماد کردن جامعه دامن می‌زند. هیچگاه ممیزی به فرهنگ یک کشور کمک نکرده است. تاریخ نشان داده است که تصمیمات سلبی به ویژه در زمینه فرهنگ راه‌گشا نیستند و بیشتر گره‌های زده شده را کورتر می‌کند.
انتهای پیام/
