به گزارش سرویس سلامت افق تهران، دکتر شروین شکوهی فلوشیپ بیماری‌های عفونی در بیماران پیوندی، گفت: پادتنی که در بدن تولید و منجر به متوقف کردن عفونت زایی ویروس کووید-۱۹ می‌شود، Neutralizing Antibodies یا آنتی‌بادی‌های از بین برنده نام دارد.
وی افزود: کیت‌های موجود در ایران هیچ کدام قابلیت اندازه گیری این آنتی بادی را ندارند. همچنین انجام این تست‌ها برای افراد معمولی یا بهبودیافتگان کرونا ضرورتی ندارد؛ چراکه نه نشان دهنده مبتلا شدن یا نشدن فرد، نه نشان دهنده ایمنی داشتن یا نداشتن فرد در مقابل ابتلای مجدد و نه نشان دهنده امکان انتقال بیماری توسط فرد است.
وی با بیان اینکه متاسفانه برخی پزشکان مردم را نسبت به انجام این تست حساس کرده‌اند، تصریح کرد: حساسیت مردم نسبت به انجام و جواب این تست مشکلاتی را ایجاد کرده، به عنوان مثال برخی از کارفرماها، میزان Igm را شرط بازگشت کارمندان بهبودیافته به محل کار اعلام می‌کنند.
شکوهی با غیراستاندارد خواندن تستهای آنتی بادی در ایران، افزود: در سایر کشورها کیت‌هایی برای اندازه گیری میزان آنتی بادی‌های Neutralizing وجود دارد، اما تستهای موجود در کشور ما آنتی بادی‌هایی را اندازه می‌گیرد که ممکن است تحت تاثیر وجود سایر کروناویروس ها پاسخ دهند. به این معنی که اگر فرد به سایر کروناویروس ها مبتلا باشد، پاسخ تست آنتی بادی او نشان از وجود پادتن دارد که در حقیقت پادتن نیست، از دیگر کروناویروس هاست. در نتیجه تستهای آنتی بادی موجود در کشور اختصاصی ویروس کووید-۱۹ نیست.
عضو هیئت علمی دانشگاه بیان کرد: از طرف دیگر اگر جواب تست میزان پادتن را صفر نشان دهد، به این معنی نیست که فرد مبتلا خواهد شد یا برعکس. گزارش هایی در دست است که برخی بیماران با وجود پادتن در بدنشان، ظرف سه ماه، سه بار پشت سر هم مبتلا شدند، بنابراین تستهای داخل کشور قابل اعتماد نیستند.
وی، تعریف ایمنی در برابر بیماری کووید-۱۹ را پیچیده خواند و گفت: مجموع ایمنی سلولی و هومورال، بیانگر ایمنی کلی در برابر کروناست؛ یعنی علاوه بر پادتن‌هایی که منجر به از بین رفتن عفونت می‌شوند، میزان سلول‌های ایمنی موجود در بدن که با ویروس آشنایی پیدا کرده‌اند و از عفونت‌زایی آن جلوگیری می‌کنند نیز تعیین کننده است. تستهای سرولوژی این سلول‌ها را اندازه گیری نمی‌کند.
شکوهی در پایان با اشاره به پایین بودن احتمال ابتلای مجدد افراد در یک تا سه ماه اول پس از بهبودی، گفت: احتمال ابتلای فرد بهبود یافته در این بازه زمانی نسبت به فرد معمولی که تاکنون مبتلا نشده است، کمتر است؛ اما در مجموع تمام این ادعاها به وضعیت سیستم ایمنی افراد بستگی دارد. به طور میانگین احتمال ابتلا در یک تا سه ماه اول بعد از بهبود، بسیار کم است و پس از آن بیشتر می‌شود، اما در خصوص اینکه چقدر بیشتر می‌شود، کسی نمی‌تواند نظری بدهد.
انتهای پیام/
