به گزارش سرویس مدیریت شهری افق تهران، امید محمدی دوست فعال حوزه شهری و از ساکنان محله سلسبیل تهران در گفتگو با خبرنگار ما در خصوص نقش مدیران محلات در شناسایی هویت محله اظهار داشت: یکی از اهداف اصلی طرح مدیریت محله از ابتدای شکل گیری آن، تلاش در جهت احیاء و برجسته‌سازی هویت و جایگاه محله‌ای بوده است، حال این‌که احیای هویت محله، چه سودی به حال ساکنان محلات دارد، بهتر است سراغ مسائل و آسیب‌های درونی و اجتماعی شهروندان برویم.
وی ادامه داد: بی‌هویتی و سپس هجوم انواع مسائل روحی و اجتماعی، از ویژگی‌های زیستن در کلانشهرهاست و راه حل کاهش آن، افزایش حس تعلق محلی بوده که این مساله از وظایف اصلی مدیران محلات است، «احیای هویت محله» و «حس تعلق محلی» لازم و ملزوم یکدیگرند تا شهروندانی با روانِ آرام و نه غرق‌شده در گرداب کلانشهرهای خشن پرورش یابند. و مدیران محلات باید عناصر هویت‌بخشی محلات را شناسایی و تقویت کنند و آن‌ها را به مردم نشان‌دهند.
این فعال شهری با اشاره به ارزیابی نقش سرای محلات در میزان مشارکت مردم افزود: طبیعتا میزان فعالیت و مشارکت ساکنان محلات از ابتدای ایجاد سراها تا حدود سال‌های ۹۵-۹۴ بسیار بیش‌تر از سال‌های اخیر است ولی در همان زمان نیز این میزان مشارکت، مطلوب نبود اما در مسیر بهتری قرار داشت، برای توسعه میزان مشاکت ابتدا باید ببینیم چرا از شرایط سال‌های پیش هم عقب افتاده‌ایم؟ بحث بودجه است؟ بحث کاهش اعتماد جمعی به فضاهای عمومی است؟ بحث بی‌نتیجه دانستن فعالیت و مشارکت جمعی است؟ یا همه این‌ها؟ طبیعتا این روزها که کشور با همه‌گیری ویروس کرونا دست و پنجه نرم می‌کند و سایر مراکز آموزشی و فرهنگی جدی‌تر همچون مدارس هم تعطیل است، نمی‌توان آسیب‌شناسی دقیق با مشارکت مردمی انجام داد، اما می‌توان از همین فرصت برای تعمق بیش‌تر بهره گرفت و علی‌الحساب راه‌های ارتباطی جایگزین را پیشنهاد داد تا عجالتا «مشارکت» از یادها نرود!
محمدی دوست تصریح کرد: اساسا یکی از اهداف اصلی «مدیریت محله»، «افزایش مشارکت مردمی در اداره امور شهر از طریق بکارگیری توانمندی‌ها و ظرفیت‌های مادی و معنوی آنان و استفاده مناسب از امکانات محلی» بوده است اما در سال‌های پیشین، نگاه به موضوع «مشارکت در اداره امور شهر» صرفا به حضور شهروندان در سراهای محلات، از هر طریق ممکن تعبیر شده است؛ از برگزاری دوره‌های آموزشی مانند کلاس‌های زبان، ورزش، نقاشی تا آشپزی و خیاطی و..؛ فارغ از این‌که حداقل این جلب مشارکت، مقدمه‌ای بر توسعه شهروندی باشد.
وی در ارتباط با چگونه ارزیابی مدیران محلات در انتخاب رنگ محلات خاطرنشان کرد: رنگ محلات، بیش از همه از میزان و نوع فضای سبز، نوع بافت محله (مسکونی، تجاری، اداری و یا تلفیقی از آن‌ها)، معماری، اماکن و فضاهای عمومی و نیز بافت جمعیتی محله تاثیر می‌پذیرد. نمی‌توان بدون در نظر گرفتن این‌ها، یک قالب رنگ برداشت و بر در و دیوار محله زد تا به رنگ مطلوب ما تبدیل شود، بسیاری از این عناصر مانند میزان تراکم و طبقات ساختمانی توسط مدیریت کلان‌تر شهر ترسیم می‌شود و چندان در دست مدیران محلات نیست؛ اما مدیران محلات می‌توانند با شناخت کامل و جامع محله‌های خود و علل وجود رنگ و یا رنگ‌های غالب در این محلات، به کاهش تاثیرات منفی این رنگ‌ها و طبیعتا کم‌رنگ کردن رنگ‌های نازیبا و نیز تقویت تاثیرات مثبت دیگر رنگ‌ها و پررنگ کردن آن‌ها همت کنند.
این فعال حوزه شهری ساکن در محله سلسلبیل در پاسخ به این سوال که مدیران محلات چگونه می‌توانند ابر مساله اجتماعی محلات را ارزیابی کنند، یادآور شد: همان‌طور که می‌بینیم مسائل مختلف اجتماعی، علل و ریشه‌های متفاوتی دارند که باید به صورت ویژه بررسی و حل شوند؛ اما برخی مدیران، هنگامی‌که با مساله متفاوت و متمایز از چها‌رچوب ذهنی خود روبرو می‌شوند، نمی‌توانند آن را صورت‌بندی و مساله‌مند کنند لذا مسئله را با معضل یکی می‌پندارند و صورت مسئله را پاک می‌کنند با این مقدمه می‌توان گفت، مدیران محلات ابتدا باید شناخت کافی از مسائل اجتماعی داشته باشند و سپس آن‌ها را دسته‌بندی کنند؛ چرا که ممکن است ریشه برخی از آن‌ها مشترک باشد که در این صورت، این آسیب‌ها که ریشه مشترک و تاثیر بزرگ‌تری بر محله دارند، می‌توانند به عنوان ابرمساله اجتماعی در نظر گرفته شوند. البته باید هر محله را به طور ویژه بررسی نمود چرا که هر یک از محلات می‌توانند آسیب‌ها و مسائل خاص خود را داشته باشند.
وی در پایان گفت: از عمده مسائل اجتماعی محلات می‌توان به فقر اقتصادی، نارضایتی عمومی از وضعیت زندگی، فقر فرهنگی، احساس ناامنی در معابر و فضاهای عمومی، ولگردی، ضعیف بودن روابط همسایگی، بی‌اعتمادی به همسایگان، وجود زنان سرپرست خانوار و بدسرپرست، اختلاف طبقاتی، بی‌اعتمادی به شهرداری و سرای محله، اعتیاد اهالی، خرید و فروش مواد مخدر، مصرف مواد در معابر و فضاهای عمومی، سرقت خودرو و لوازم آن، سرقت از منازل، درگیری، فحاشی، تکدی‌گری، روابط خارج از عرف دختر و پسر، روسپیگری، مزاحمت برای بانوان، کارتن‌خوابی و فرار از منزل نیز اشاره کرد.
انتهای پیام/
