به گزارش سرویس شورای شهر افق تهران، محمد علیخانی، عضو شورای شهر تهران، درخصوص استفاده از دوچرخه در شهر تهران گفت: نگاه من به موضوع توسعه دوچرخه سواری با برخی مدیران شهرداری متفاوت است. مخالف توسعه دوچرخه سواری در شهر تهران نیستم اما معتقدم در شرایط کنونی، بدون انجام مطالعات غیرسفارشی و توجه به تجارب منفی گذشته، نبود زیرساخت‌های لازم و امن و قبل از توسعه خطوط مترو نباید در تمام شهر تهران هزینه‌های بی‌فایده برای توسعه خطوط دوچرخه سواری انجام داد.
وی تصریح‌کرد: در این حوزه، مدیریت شهری با آزمون و خطا عمل کرده است. بارها شاهد بوده‌ایم که خطوط دوچرخه ایجاد و برچیده شده‌اند. در سال‌های اخیر نیز شاهد آن بوده‌ایم که نرده‌هایی به عنوان جدا کننده مسیرهای ویژه دوچرخه از مسیر خودروهای موتوری در برخی خیابان‌ها ایجاد شده است اما شهروندان در این مسیرها، دوچرخه چندانی نمی‌بیند و در حال حاضر نیز برخی از نرده‌های این مسیرها در حال جمع آوری است و دوباره قرار است مسیرها با طراحی جدیدی اجرا شود.
به گفته رئیس کمیسیون عمران و حمل‌ونقل شورای اسلامی شهر تهران بی‌توجهی به توصیه‌ها و تذکرات این کمیسیون خسارات زیادی را به شهر تحمیل کرده است، تجربه سالیان گذشته در تهران نشان داده که اجرای سلیقه‌ای و غیرکارشناسی مسیر دوچرخه به شکست ختم می‌شود اما باز هم همان تجربه تکرار شده است و بیشتر مسیرهایی که با هزینه فراوان ساخته می‌شود، از بین می‌روند یا به خطوط موتورسیکلت و پارکینگ آن بدل شده است.
علیخانی افزود: شهرداری از این همه تجربه تلخ و خسارت بار درس نگرفته و همچنان بدون مطالعه دست به احداث و جمع آوری این خطوط می‌زند و منابع مالی زیادی را بیهوده صرف آن می‌کند؛ استفاده از دوچرخه در برخی نقاط نا ایمن شهر از جمله بزرگراه‌ها خطرآفرین است.
وی ادامه‌داد: مسیرهای محلی و کوتاه تا ایستگاههای حمل و نقل عمومی به عنوان یک مد حمل و نقلی و مکان‌های امنی مثل پارک‌های جنگلی به عنوان ورزش مناسب‌ترین جا برای توسعه دوچرخه سواری در تهران هستند؛ وضعیت جغرافیایی، آلودگی هوا و نبود زیرساخت‌های امن و همچنین تکمیل نبودن حمل‌ونقل عمومی به خصوص خطوط مترو در تهران از دلایل شکست این طرح تاکنون بوده است.
علیخانی در پایان خاطرنشان‌کرد: مسیرهای ویژه دوچرخه مانند موضوع مونوریل به دلیل اجرای بد باعث لوث شدن آن می‌شود درحالیکه نه دوچرخه بد است و نه مونوریل بلکه مونوریل می‌تواند یک فرصت برای شهر باشد و بسیاری از شهرهای گردشگرپذیر به خوبی از آن استفاده می‌کنند؛ در ایران چون اجرای مونوریل به شیوه غلط انجام شد، وقتی اسمی از آن می‌آید اذهان عمومی بیشتر به یاد پایه‌های مونوریلی که در صادقیه جمع‌آوری شد و یا پایه‌های مونوریلی که در روخانه قم بلاتکلیف رها شده می‌افتد. اجرای بد این پروژه نیز منابع مالی زیادی را هدر داد.
انتهای پیام/
