به گزارش سرویس فرهنگ و هنر افق تهران، سالهاست او را میشناسم، در تئاتر “مالک” صدایش میکنند؛ مالک حدپور سراج را. همیشه لبخند به لب دارد و بسیار خونگرم است. بازیگری است توانا و در نمایشنامهنویسی و کارگردانی تئاتر، دغدغه پرداختن به دفاع مقدس را دارد. خودش جنگ را با تمام وجود تجربه و ۸ سال عمرش را در دفاع و مقاومت صرف کرده است. وقتی صحبت از دفاع مقدس و مقاومت میشود، یکی از اولین چهرههایی است که به ذهنم خطور میکند؛ هنرمندی که خیلیها نمیدانند شیمیایی است و ترکشی هم در بدن از سالهای دفاع به یادگار دارد.
مالک حدپور سراج، بازیگر سینما و تلویزیون به توضیح در خصوص خاطرات ناگفته خود از دوران ۸ سال دفاع مقدس گفت و اظهارکرد: از من معروفتر خیلیها هستند، کسانی که بخواهند در این باره صحبت کنند» اما میدانستیم صحبتهای او از جنسی دیگر است و بسیار تأثیرگذارتر؛ حوصله کنید و بخوانید، شما هم تأیید میکنید.
وی تصریحکرد: نمیخواهم به نقشهایی که در سینما، تلویزیون و تئاتر ایفا کرده اشاره کنم چون مهمتر از اینها، نقشی است که من در زندگی ایفا کرده و مقاومتی که در هشت سال دفاع مقدس داشتم.
بازیگر سینما و تلویزیون با لهجه زیبای آبادانی ادامهداد: من بچه آبادان هستم. در اصل در آبادان بزرگ شدهام؛ مادرم بروجردی و پدرم عرب و بومی آبادان بود. مادرم برای اینکه من را به دنیا بیاورد به بروجرد رفت و قبل از ۴۰ روزگیام به آبادان برگشتیم و برای من شناسنامه آبادان گرفته شد.
حدپور سراج معتقد است: وقتی میگوئیم بچه فلان شهر یا استان هستیم، منظور فقط زبان و لهجه نیست، بچه جایی بودن یعنی هویت، گذشته، فرهنگ، آئین، رسوم و موسیقی آن منطقه یا جغرافیا را داشتن. من بچه آبادان هستم، جایی که در آن نفس کشیدم و بزرگ شدم و از این موضوع خیلی خوشحالم و شهرم را خیلی دوست دارم.
وی توضیحداد: به شوخی در زمان جنگ بین دوستان صحبت بود و میگفتند که نسل چهل، ویژگیهای غریبی دارند که سرسختی، لجاجت و پیگیری است، همان زمان میگفتیم که صدام با چه نسلی هم از ایران درگیر شد! نسلی که سرسخت و پیگیر است.
حدپور سراج در پاین خاطرنشانکرد: اغلب بچههای جنگ دهه سی و چهلی بودند، البته قصد زیرسؤال بردن نسل جدید را ندارم زیرا اگر باز هم برای ایران اتفاقی بیفتد این نسل هم پای کار میایستد و از میهن دفاع میکند و اصلاً نباید نسلهای جدید را کوچک ببینیم.
انتهای پیام/