به گزارش سرویس سلامت افق تهران، دانشمندان به دنبال روشهایی برای قرار گرفتن در روابط طولانی مدت و تاثیر آن بر سلامت جسمی و رفاه افراد هستند، علاقه وعشق در زمان یک رابطه و زندگی مشترک هورمونهای شادی را افزایش میدهند تا بدن و ذهن ما را تحت تاثیر خود قرار دهند، دانشمندان اکنون در حال تحقیق بر روی برخی اثرات عشق در طولانی مدت هستند.
زوج هایی که با یکدیگر ارتباط خوبی دارند، دارای سطح هورمون استرس کورتیزول و سطوح بالاتر اکسی توسین عصبی هستند که احساس آرامش را در آنها ایجاد میکند در آغوش گرفتن مداوم شریک زندگی احتمال دارد به سالم ماندن فشار خون کمک کند.
افراد متاهلی که دارای انواع خاصی از سرطان مانند لوزالمعده، کولورکتال، ریه و سینه هستند، ۲۰ درصد کمتر از سایرین جان خود را از دست دادند، نتایج MRI در مغز زوجینی که به طور میانگین ۲۱ سال با هم زندگی کرده بودند، همان تاثیر را در مرکز لذت غنی از دوپامین نشان داد که در زوج های جدید زمان صحبت کردن در خصوص همسرشان مشاهده میشود.
به دنبال عشق شدید انتشار کورتیزول و افت سروتونین انتقالدهنده عصبی رخ میدهد، به مرور زمان، سطح این هورمونها تثبیت شده و خوشحالی مربوط با عاشقانههای جدید را کاهش خواهد داد اما بدن تلاش میکند با اکسی توسین و وازوپرسین، هورمونهایی که در کنار یکدیگر القا کننده اتصال و پیوند هستند، این کاهش را جبران میکند.
اشخاصی که در روابط بلند مدت سرخوش هستند، در مقایسه با افرادمجرد احساس نارضایتی در روابط خود دارند، فشار خون کمتری دارند و ریسک ابتلا به بیماری های قلبی در آنها کمتر است، احتمال دارد یک رابطه دوست داشتنی احتمال دارد خطر زوال عقل را کاهش دهد.
انتهای پیام/