به گزارش سرویس اقتصادی افق تهران؛ اجاره خانه های اشتراکی، یک روش اجاره مسکن محسوب می شود که در آن چندین نفر در یک خانه زندگی می‌کنند و هزینه‌ها و مسئولیت‌ها به صورت مشترک برقرار می‌شود. این روش معمولاً برای کاهش هزینه‌های مسکن مورد استفاده قرار می گیرد و به افرادی که نمی‌توانند خانه خود را تنهایی تهیه کنند، کمک می‌کند.
در خانه‌های اشتراکی، هر فرد یا خانوار یک اتاق یا بخشی از خانه را به عنوان مکان خصوصی خود دارند و امکانات مشترک مانند آشپزخانه، حمام و نشیمن به صورت مشترک استفاده می‌شود. هزینه‌های اجاره، قبوض انرژی، آب، گاز و سایر هزینه‌های مرتبط با خانه بین ساکنان تقسیم می‌شود.
برای اجاره خانه‌های اشتراکی، معمولاً یک قرارداد اجاره بین صاحب خانه و ساکنان امضا می‌شود که شرایط و مسئولیت‌های هر طرف را تعیین می‌کند. به طور معمول، این قرارداد شامل مواردی مانند مدت زمان اجاره، میزان اجاره ماهیانه، تقسیم بار مسئولیت‌ها و سایر امور قانونی مربوط به اجاره خانه است.
قبل از تصمیم‌گیری برای اجاره خانه‌ای اشتراکی، مهم است که با ساکنان دیگر و شرایط اجاره آنها آشنا شوید. همچنین، از اطمینان حاصل کنید که قرارداد اجاره را به دقت مطالعه کرده و شرایط آن را درک کرده‌اید. همچنین، در نظر داشته باشید که افرادی که در یک خانه اشتراکی زندگی می‌کنند، باید با یکدیگر سازگار باشند و قوانین و مقررات خانه را رعایت کنند.
در نهایت، قبل از اجاره خانه اشتراکی، در مورد قوانین و مقررات مربوط به اجاره مسکن و حقوق و تعهدات خودتان در جامعه محلی خودتان نیز مطالعه کنید. همچنین، می‌توانید با مشاوران املاک و مستغلات محلی یا وکلای متخصص در این زمینه مشورت کنید تا بهترین تصمیم را بگیرید.
در چند ماه گذشته، یک پدیده عجیب به وجود آمده که ذهن افراد را به سمت یک مسئله اجتماعی جدید جلب کرده است. براساس گزارش‌هایی که به خصوص از مناطق مرکزی پایتخت دریافت شده، به دلیل گرانی قیمت اجاره خانه، برخی خانواده‌ها مجبور شده‌اند یک آپارتمان به مساحت ۶۰ تا ۷۰ متر مربع را به اشتراک بگذارند و زندگی مشترکی با یک خانواده دیگر را تجربه کنند. به نظر می‌رسد اجاره خانه اشتراکی به یک الگوی رایج تبدیل شده است که بسیاری از افراد به دلایل مالی مجبور به پذیرش آن شده‌اند.
آگهی‌های املاک نشان می‌دهد که افزایش قیمت اجاره در شهر تهران باعث شده است که روش اجاره خانه‌های اشتراکی به شکل گسترده‌تری مورد استفاده قرار گیرد. این خانه‌ها، که برخی از آنها به عنوان سوئیت شناخته می‌شوند، ظرفیت کافی برای سکونت چند نفر را ندارند و متراژ برخی از این واحدها حتی به ۳۵ مترمربع هم می‌رسد و گاهاً در طبقه زیر همکف قرار دارند.
همراه با افزایش قیمت مسکن در سال‌های گذشته، هزینه اجاره‌ها نیز به‌ویژه در تهران بسیار افزایش یافته است. مشکلات در پرداخت اجاره به حدی رسیده است که مستاجران آماده‌اند خانه خود را با فرد یا افراد دیگری به اشتراک بگذارند تا بتوانند هزینه اجاره ماهانه و ودیعه را تأمین کنند.
بررسی مناطقی که نرخ اجاره در آنها کمتر است، می‌تواند به شما در این زمینه کمک کند. این مناطق ممکن است در حومه شهر یا مناطق دورتر باشند، اما امکان کاهش هزینه را فراهم می‌کنند. در برخی مواقع، ممکن است بتوانید با مالک ملک مذاکره کرده و قیمت اجاره را کاهش دهید. ارائه دلایل متقن و قابل قبول می‌تواند در این موارد مفید باشد.
اگر در یک شرکت یا سازمان کار می‌کنید، امکان وجود همکارانی که به دنبال هم‌خانه هستند و تمایل به اجاره مشترک دارند وجود دارد. با اشتراک هزینه اجاره، می‌توانید هزینه را کاهش داده و نیز همراهی در خانه مشترک را تجربه کنید. اجاره خانه را با چند نفر دیگر به اشتراک بگذارید. این روش می‌تواند هزینه را به طور قابل توجهی کاهش دهد.
اگر متراژ خانه به اندازه نیاز شما نیست، می‌توانید به دنبال خانه‌های کوچکتر بگردید. خانه‌های با مساحت کوچکتر به طور معمول هزینه کمتری دارند.در برخی موارد، اجاره خانه در زمان‌هایی مانند فصل زمستان یا در روزهای غیرپرترافیک می‌تواند به تخفیف قیمت و هزینه کمک کند.
بعضی از واحدهای اشتراکی دارای ظرفیت برای سکونت چند نفر هستند، اما برخی دیگر از آنها حتی برای سکونت یک نفر نیز فضای کافی ندارند. در حال حاضر، یک مستاجر در یک سوئیت به مساحت ۳۵ متر مربع در طبقه زیر همکف خیابان گرگان در تهران، واحد خود را با سهم هفت میلیون تومان رهن و دو میلیون تومان اجاره به یک نفر دیگر به اشتراک می‌گذارد. پیش از این، تنها یک نفر در این سوئیت ساکن بوده و اکنون او قادر به پرداخت کامل اجاره نیست.
بجز سوئیت‌های بدون اتاق، آگهی‌ها واحدهای کوچک تر با مساحت زیر ۶۰ متر مربع برای اجاره اشتراکی نیز دیده می‌شوند. به عنوان مثال، یک واحد قدیمی با مساحت ۴۰ متر مربع در منطقه جوادیه به اشتراک گذاشته شده و صاحبخانه با ۳۰ میلیون تومان رهن و سه میلیون تومان اجاره ماهانه از یک فرد دیگر درخواست می‌کند. صاحبخانه اظهار می‌کند که خودش یک کارمند جوان است و ترجیح می‌دهد همخانه‌ای با شرایط مشابه و بدون تردد داشته باشد.
بدمسکنی یکی از مشکلات عمده در استان تهران به شمار می رود که به معنای کمبود واحدهای مشکونی مناسب و قیمت مناسب برای اجاره یا خرید است. این مشکل در تهران به خاطر عواملی نظیر رشد جمعیت، نبود برنامه‌ریزی مناسب، مشکلات توسعه شهری، افزایش هزینه‌ها و مشکلات توازن عرضه و تقاضا ایجاد می‌شود.
عدم توازن بین تقاضا و عرضه مسکن در بازار، به ویژه در مناطق محبوب و مرکزی، باعث افزایش قیمت‌ها و کاهش دسترسی به واحدهای مناسب می‌شود. عواملی مانند تورم، نوسانات ارز، افزایش هزینه‌های معیشتی و ناتوانی برخی افراد در پرداخت اجاره یا خرید مسکن، به بدمسکنی در تهران افزوده می‌شود.
اما از بحث اصلی خود یعنی هزینه های مربوط به اجاره خانه های اشتراکی دور نشویم. در ادامه شما می توانید به هزینه اجاره برخی واحدها در برخی مناطق تهران از طق مختلف مثل دیوار سر بزنید ومبلغ مربوط به اجاره ماهانه و و ودیعه این نوع مسکن ها را مشاهده کنید.
انتهای پیام/
