به گزارش سرویس فرهنگ و هنر افق تهران؛ حجت الاسلام شاه آبادی در انتقاد از عدم ساخت فیلم‌ها و سریال‌های مناسب در مورد حضرت زهرا(س) گفت: یادم می‌آید که سال‌ها قبل رادیو باخانمی ر روز ولادت حضرت زهرا (ع ) مصاحبه کرده بود و او اوشین که شخصیت داستانی یک فیلم خارجی بود و سختی‌های زیادی را در زندگی متحمل شده بود، به عنوان الگوی زنان معاصر معرفی کرده بود! این شاید نشان از ضعف فعالیت فرهنگی و مذهبی ما باشد چرا که می‌توانستیم با فیلم و سریال و زبان روز جلوه‌های درخشان زندگی معصومین (ع ) را نشان دهیم و نتوانسته‌ایم؛ کما اینکه اگر این مهم انجام میشد نه تنها برای مردم خودمان بلکه برای همه جهان درس اموز می‌توانست باشد.
وی با اشاره به فیلم پزشک دهکده که در آن خانمی الگوی صبر و عقل و درایت برای همه اهل منطقه بوذ و این فیلم بصورت جهانی پخش میشد،و نیز از اینکه شخصیت واقعی و حقیقی مثل حضرت زهرا به جهانیان به درستی معرف نشده است، ابراز تاسف نمود.
استاد حوزه‌های علمیه در ادامه در بیان فضائل حضرت زهرا (س) گفت: امام حسن (علیه‌السّلام) و امام حسین (علیه‌السّلام) بیمار شدند. پیامبر گرامی (صلی الله وعلیه وآله) با جمعی از یارانشان به عیادت دو نوه و دو نور دیده‌ی خود آمدند. در آن دیدار، رسول خدا (صلی الله وعلیه وآله) به حضرت امیر (علیه‌السّلام) فرمودند: «علی جان! اگر برای شفا یافتن و بهبودی فرزندانت می‌توانستی نذری کنی، خدا از سر مهر و کرامت آنان را سلامتی ارزانی می‌داشت»
امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) در همان لحظه با خدایش عهد بست و نذر نمود که اگر دو فرزندش سلامتی یابند سه روز روزه بدارد. از پی حضرت علی ، حضرت زهرا نیز نذر کرد و آن گاه «فضه» خادم ایشان همان نذر را نمود. طبق بعضی از روایات امام حسن و امام حسین نیز نذر کردند که روزه بگیرند.
چیزی نگذشت که هر دو شفا یافتند و خانواده امام علی (علیه‌السّلام) برای وفای به نذر آماده شد؛ اما در خانه غذایی برای روزه داری یافت نمیشد. امام علی (علیه‌السّلام) سه صاع جو تهیه نمود. حضرت زهرا (علیها سلام)، یک سوم آن را آرد کرد و نان پخت. هنگام افطار، مسکینی بر در خانه آمد و گفت: «السلام علیکم اهل بیت محمد… » سلام بر شما ای خاندان محمد! مستمندی از مستمندان مسلمین هستم. غذایی به من بدهید. خداوند به شما از غذاهای بهشتی مرحمت کند».
آن‌ها همگی مسکین را بر خود مقدم داشتند و سهم خود را به او دادند در حالی که چیزی جز آب نداشتند. روز دوم را هم چنان روزه گرفتند. موقع افطار وقتی که نان جو را برای غذا آماده کرده بودند، یتیمی بر در خانه آمد. این بار نیز ایثار کردند و غذای خود را به او دادند و بار دیگر با آب افطار کردند. روز بعد را نیز روزه گرفتند. به هنگام غروب اسیری بر در خانه آمد. باز سهم غذای خود را به او دادند. پس از انجام نذر هنگامی که صبح شد حضرت امیر در حالی که دست دو پسر بزرگوارش را گرفته بود به خدمت پیامبر اکرم رسید. هنگامی که پیامبر آن‌ها را مشاهده کردند، دیدند از شدت گرسنگی می‌لرزند. پیامبر اشک ریختند و فرمود: «این حالی را که در شما می‌بینم برای من بسیار گران است» سپس برخاستند و با آن‌ها حرکت کردند. هنگامی که وارد خانۀ حضرت زهرا شدند ایشان را در محراب عبادت دیدند در حالی که از شدت گرسنگی ضعیف شده و چشمهایش به گودی نشسته بود. پیامبر گرامی اندوهگین شدند. در همین هنگام جبرئیل امین نازل شد و گفت: «ای محمد این سوره را بگیر. خداوند با چنین خاندانی به تو تهنیت می‌گوید» سپس سوره «هل اتی» (انسان یا دهر) را بر او خواند»
حفظ راز خانه علی (ع) از پیامبر (ص)!
شما ببینید خانه حضرت زهرا با خانه پیامبر یک دیوار فاصله دارد ولی انچنان حضرت زهرا این خانه را مدیریت میکند که پیامبر خدا را که در همسایگی نزدیکشان هستند از وضع موجودشان مطلع نمی‌سازند و به جهت حفظ حرمت شوهر آنچنان راز نگهدار است که ایشان باخبر نمی‌شوند تا اینکه خودشان مراجعه‌میکنند و از رنگ رخساره اطفال می‌فهمند که اینها دراین چند روز از طعام محروم بودند. زن مسلمان باید سر نگهدار همسر خویش باشد این یکی از درسهایی است که حضرت به ما می‌فهمانند
صحبت‌های حضرت زهرا و امام علی در آخرین ساعات عمر
امیرالمؤمنین و زهرا (س) در آخرین ساعت ها با هم خلوت کردند. و قال: اوصینی بما احببت. قالت: یا ابن عم ما عهدتنی کاذبه و لا خائنه و لا خلفتک منذ عاشرتنی. فقال علیه السلام: معاذ اللَّه انت اعلم باللَّه وابرّ واتقی و اکرم و اشدّ خوفاً من اللَّه من ان اوبّخک بمخالفتی، قد عزّ علیّ مفارقتک [بحار ج ۴۳ ص ۹۱.] یعنی: زهرا در آخرین ساعت‌های وداع به امیرالمؤمنین گفت: پسر عمو! در طول عمر هرگز به تو دروغ نگفتم و خیانت نکردم و هیچگاه با تو مخالفت ننمودم. امیرالمؤمنین در پاسخ فرمود: آری ای دختر پیامبر! معاذ اللَّه که تو خلافی را مرتکب شده باشی. مرتبه خداشناسی و نیکوکاری و تقوا و خداترسی تو بالاتر از آن است که با من مخالفت کرده باشی. مفارقت از تو بسیار بر من سخت است.
دیگر اینکه هیچگاه حضرت زهرا سخن و خواسته‌ای را مطرح نکردند که موجب ناراحتی شوهر گردد در دفاع از امیرالمومنین مرارت‌های فراوانی دیدند و مورد هجوم و ضرب قرارگرفتند ولی آنرا برای همسر بازگو نکردند و سعی در مخفی نمودن آن داشتند. وصیت آن حضرت به غسلشان در تاریکی شب شاید بدین جهت بود که امیرالمومنین آثار ضرب وجرح بدن فاطمه را نبینند و متاثر نشوند. نقل شده است حضرت درهنگام غسل ناگاه باصدای بلند گریه کردند و در پاسخ به جویا شدن علت فرموند متوجه ورم بازوی فاطمه شدم.
پس زن مسلمانی که الگویش فاطمه (ع) باشد: راز نگهدار شوهراست، کمک‌کارشوهر است، موجب ارامش شوهر است، هیچگاه امری که موجبات ناراحتی او را فراهم کند بیان نمی‌کند و حتی در بیان وصیتش شرم دارد و بیان میکند که من ان را نوشته‌ام و پس از درگذشتم آن را بخوان!
رفتاری که فاطمه(س) از مادرش خدیجه (س) آموخت
این نشان از تربیت الهی حضرت زهرا و تربیتی است که پدر و مادر درحق فرزند خویش نمودند. پدری چون پیامبر و مادری چون خدیجه که با اینکه تمام ثروت خویش را دراختیار پیامبر گذارد، وقتی که در بستر بیماری پیامبر عیادتش نمود گفت: وصیتی دارم که به دخترم فاطمه گفته‌ام پس از مرگم از او سوال کنید؛ پیامبر از فاطمه سوال کردند مادرت چه وصیت کرده؟ پاسخ داد: او گفت من از قبر در هراسم دوست دارم پیامبر مرا در لباس خویش کفن نماید و من شرم دارم به ایشان بگویم! که وقتی پیامبر فهمیدند اشک ریختند و در آن هنگام جبرییل نازل شد و از جانب خدا پیام اورد که خدیجه هرچه داشت در راه ما داد وما اولی به کفن خدیجه هستیم و از جانب حق تعالی برایش کفن آورد. خب این رفتار را حضرت زهرا از مادرش دیده است و این رفتار را با همسرش دارد.
انتهای پیام/
