محمد حسین بصیری، عضو هیئت مدیره هلدینگ ماهان در خصوص صادرات سنگ‌آهن در گفتگو با خبرنگار اقتصادی افق تهران گفت: سنگ آهن به خودی خود مزیتی برای صادرات ندارد. هزینه بالای حمل‌ونقل از یک طرف و وجود صنایع پایین‌دستی در کشور از طرف دیگر موجب می‌شود که صادرات سنگ‌آهن توجیه منطقی و اقتصادی نداشته باشد. بهتر است برای صادرات بر سایر بخش های زنجیره تولید فولاد همچون آهن، کنسانتره، گندله، آهن اسفنجی، شمش و محصولات فولادی تمرکز کنیم.
وی ادامه داد: ایران به داشتن منابع خدادادی در دنیا مشهور است و در این زمینه دارای جایگاه در رده‌بندی جهانی است و دارای مزیت انرژی هستیم، یعنی با توجه به منابعمان باید پتانسیل تولید محصولات انرژی‌بر با قیمت تمام شده پایین‌تر و رقابت با کل دنیا را داشته باشیم. امقطع گاز و برق مشکل عمده صنایع ا در عمل، با گذشت زمان مزیت‌هایمان را یکی پس از دیگری از دست می‌دهیم تا جایی که کمبود انرژی به یکی از موارد نگران کننده تبدیل شده است.
مدیر اسبق هلدینگ ماهان افزود: قطعی‌‌های ناگهانی گاز و برق باعث خسارت‌های میلیاردی به صنایع شده و تداوم این روند موجب از دست رفتن انرژی می‌شود. مزیت انرژی می‌تواند منجر به ایجاد وضعیت رقابتی شود چرا که وقتی قیمت تمام‌شده پایین باشد امکان رقابت با کل رقبا در جهان وجود خواهد داشت اما متاسفانه در حال از دست دادن این مزیت هستیم.
بصیری خاطرنشان کرد: ایران کشوری معدنی است و بالای ۷۰ نوع ماده معدنی تازه کشف شده دارد. متاسفانه بخش اعظم معادن کشورمان کشف نشده است. طبق امارها متوسط اکتشافات بر اساس عمق، ۱۰ متر است در صورتی که در کشورهای دیگر اکتشافات تا عمق ۳ کیلومتری هم گزارش شده است و بر همین اساس بخش اعظم ذخایر ما هنوز ناشناخته است
وی اظهارداشت: این نگرانی وجود دارد که بین مواد معدنی ارزان قیمتی که صادر می‌کنیم مواد معدنی نادر و گران‌قیمت وجود داشته باشد. دردوران پهلوی سرب نخلیک به روسیه صادر می‌شده که دارای نقره بوده است. سال‌ها بدون این‌که ما بدانیم نقره‌مان برداشت می‌شده است. موارد مشابه با مورد یاد شده همه جا می‌تواند وجود داشته باشد. وقتی ما علم نداشته باشیم دارندگان علم ما را شکست خواهند داد. به نظر من عقل و دانش ماست که تعیین می‌کند ذخایر و محصولات معدنی ما برایمان مزیت باشد یا تهدید.
این استاد دانشگاه در خصوص رابطه صنعت و دانشگاه توضیح داد: یکی از تراژدی‌های دیگر بیگانگی دانشگاه و صنعت است، زیرا در نظام دانشگاهی اولویت با کمیت مقالات است. تا در تعداد مقالات منتشر شده در طول سال در رتبه بندی های جهانی صاحب امتیاز باشیم.
وی افزود: این وضعیت به این دلیل به وجود آمده که شرط حقوق گرفتن و ارتقاء شغلی، نوشتن مقاله است. به تازگی ارتباط با صنعت هم مورد توجه قرار گرفته است ولی همچنان استادان دانشگاه نقش بسیار کمی در حل مشکلات صنعت دارند و این موضوع در کشورهای پیشرفته کاملا برعکس است.
مدیر ارشد حوزه معدن در خصوص وضعیت کنونی این صنعت گفت: ما در یک چرخه معیوب قرار گرفته‌ایم و لازم است این چرخه جایی شکسته شود.در خلیج فارس دکل‌هایی به ارتفاع ۴۰ متر داریم که گازشان بیهوده می‌سوزد زیرا تکنولوژی لازم برای بهره‌برداری از آن‌ها در کشور موجود نیست. سرمایه و ارتباطات موجود اجازه وارد کردن تکنولوژی را نمی‌دهد.
بصیری راه برون رفت از وضعیت کنونی را این گونه توضیح داد: سیاست ما باید براساس اعتقاداتمان باشد اما اقتصادمان بدون تاثیرپذیری از سیاست راه خود را به طور مستقل طی کند. لازم است با بسیاری از کشورها رابطه افتصادی داشته باشیم تا بتوانیم سرمایه و تکنولوژی وارد کنیم و چرخه معیوب اقتصادی را اصلاح کنیم.
عضو هیئت مدیره هولدینگ ماهان ادامه داد: اگر در عقل و دانش پیشرفت کنیم پایان منابع نگران کننده نیست. در گذشته وقتی دنیا شوک نفتی را تجربه کرد کشورهای پیشرفته به فکر استفاده از انرژی‌های جایگزین افتادند. امروز ما نباید نگران پایان منابع سنگ آهن باشیم باید نگران کاهش مغزهایمان باشیم.
این مدیر ارشد حوزه معدن در خصوص وظیفه جکومت در حوزه صنعت نقش حکومت بیان کرد: به عنوان کسی که مجری بخش ترویج استراتژی معادن بوده است، در استراتژی یادشده برای دولت ۳ وظیفه تعیین شده است: حمایت، صیانت و رقابت.
بصیری در پایان یادآور شد: دولت باید از نقش اجرایی دست بردارد و تنظیم کننده باشد و از ذخایر کشور با عنوان انفال حمایت کند. باید حمایت از بخش خصوصی تولید کننده‌ها را تقویت کند و با ایجاد رقابت سالم تجربه موفق کشورهای پیشرفته را تکرار کند.
انتهای پیام/
