به گزارش سرویس فرهنگ و هنر افق تهران، هادی میرزایی، مدیرعامل صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیاء و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی با اشاره به برگزاری ۸۱ مزایده صندوق، اظهار‌کرد: برای نخستین بار در این مزایده ۱۰ بنای تاریخی حمام، با کارکرد حمام سنتی واگذار می‌شود؛ با توجه به بناهایی که صندوق در دستور کار واگذاری خود قرار داده است، برای ۸ نقطه از کشور، احیای بنا با کاربری خانه خلاق صنایع دستی و فرش دستباف و مرکز توسعه صادرات در نظر گرفته شده که هدف از آن، عرضه بهترین محصولات صنایع دستی و فرش دستباف در تراز ملی و بین المللی و ایجاد ظرفیت لازم برای تقویت کسب و کارهای نوپا (استارتاپی) است.
وی تصریح‌کرد: این خانه‌های خلاق مقصدی مناسب برای حضور گردشگران داخلی و خارجی و بستری مناسب برای عرضه و نمایش بهترین محصولات صنایع دستی و بافندگی کشور می‌شوند و در این راستا درصدد هستیم، بخشی از محوطه خانه های خلاق به صورت فضای اشتراکی در اختیار هنرمندان نخبه استان‌ها برای تولید و عرضه آثار ارزنده قرار بگیرد.
این مقام مسئول با اشاره به طرح راه آبادی صندوق، افزود: این طرح به منظور احیای بناهای تاریخی در روستاهای کشور تدوین شده است. با توجه به اینکه برخی بناهای تاریخی کشور در روستاها قرار دارند، این ضرورت دیده شد که آنها را به چرخه احیا برگردانده و از ظرفیت هایشان استفاده کنیم.
میرزایی همچنین یکی از موارد مورد نظر در طرح راه آبادی را مرمت کاروانسراها اعلام کرد و گفت: درصدد بازگشت دوباره کارکرد این بناها به عنوان بستری برای داد و ستد و احیای اقتصاد روستاها هستیم؛ نگاه ما به به بافت تاریخی تنها یک کالبد و جسم از آثار تاریخی نیست بلکه هویت فرهنگی و اصالت بناهای تاریخی مد نظر است.
مدیرعامل صندوق توسعه صنایع‌دستی و فرش دستباف و احیاء و بهره برداری از اماکن تاریخی و فرهنگی ادامه‌داد: در ۹۷ مزایده که تاکنون از سوی صندوق انجام گرفته ۷ دعوی حقوقی ایجاد شده است. ما تا زمان اعلام حکم از سوی دادگاه، امکان اعلام نام افراد و جزئیات را نداریم؛ ولی با رایزنی های انجام گرفته با قوه قضاییه، روند برگزاری جلسات سرعت گرفته و منتظر اعلام حکم هستیم.
میرزایی با تأکید بر این که حق مالکیت هیچکدام از ابنیه تاریخی صندوق انتقال پیدا نمی‌کند، خاطرنشان‌کرد: بناهای تاریخی ثروت میان نسلی و مواریث تاریخی و فرهنگی کشور است که از نسل‌های گذشته به ما رسیده و باید به عنوان یادگار برای نسل‌های بعد باقی بماند. اگر این فرایند منجر به مرمت‌های غیراصولی در بناهای تاریخی شود، خسارت جبران‌ناپذیری را برای پیکره مواریث تاریخی ایجاد می‌کند.
انتهای پیام/
