به گزارش سرویس فرهنگ و هنر افق تهران، چند هفته پیش خبر جالبی درباره لیونل مسی در رسانهها منتشر شد. او در یک سریال کمدی بازی کرده. ظاهراً کار تصویربرداری هم در پاریس انجام شده. سریالی که دربارهاش حرف میزنیم «Los Protectores» یا محافظان نام دارد. یک سریال آرژانتینی است که فصل اول موفقی داشته. داستانش درباره ۳ ایجنت ورزشی است که میخواهند از بازیکنانشان در قبال رسانهها و تیمها محافظت کنند. مشخص نیست مسی چند سکانس بازی کرده یا نقشش چیست ولی به احتمال زیاد نقش خودش را بازی کرده.
در سالهای گذشته فوتبالیستهای زیادی بودهاند که جلوی دوربینهای سینمایی ظاهر شدهاند. خیلیهایشان نقش خودشان را بازی کردند. بعضیها هم کاملاً بازیگر شدهاند. در این مطلب میخواهیم به دسته دوم بپردازیم. «بازیکنانی که آکتور سینما شدند!»
شاید کمتر کسی بداند که زیدان نقشی کوچک در یک فیلم کمدی فرانسوی داشته. فیلمی آستریکس در المپیک با نام اصلی Asterix at the Olympic Games.زیدان البته ۳ سال پیش (۲۰۰۵) جلوی دوربین فیلم گل هم ظاهر شده بود ولی فیلم گل که چند ستاره دیگر دنیای فوتبال هم در آن بازی کردند، فیلمی بود که فوتبالیستها نقش خودشان را ایفا میکردند اما زیدان در فیلم آستریکس در المپیک به جای نومرودیس بازی میکند و گریمی شبیه کلئوپاترا دارد!
«فرار به سوی پیروزی» فیلمی است که احتمالاً حتی اگر آن را ندیده باشید، اسمش را شنیدهاید. فیلمی با بازی سیلوستر استالونه و البته پله.
اسطوره برزیلی در این فیلم نقش گونچارنکو بازیکن اوکراینی را بازی میکند که در بازی برگشت همه بازیکنهای تیم آلمانی را دریبل میزند و مقابل دروازه خالی، برای تحقیر آلمانها توپ را به بیرون میزند. پله در ۴۱ سالگی در این فیلم بازی کرده. ۱۰ سال بعد از بازنشستگیاش.
بد نیست بدانید این فیلم چند فوتبالیست معروف دیگر هم دارد. از جمله بابی مور (کاپیتان تیم ملی انگلیس که قهرمان جام جهانی ۱۹۶۶ شدند) و مایک سامربی. این فیلم بارها از تلویزیون پخش شده.
اگر در گوگل سرچ کنید «نیمار در سینما»، اولین نتیجهای که برای شما به نمایش میآید حضور او در فیلم «تریپل اکس: بازگشت زندر کیج» است. سومین دنباله از فیلم تریپل اکس با بازی وین دیزل که نیمار در آن ایفای نقش کرده. اما او در این فیلم نقش خودش را بازی میکند و این موضوع مطلب ما نیست. نیمار یک نقش کوچک دیگر بازی کرده که شاید جالبتر باشد. او در فصل پنجم سریال خانه کاغذی (Money Heist)، نقشی کوچک بازی میکند. سریالی که اتفاقاً خودش گفته شیفتهاش است و بارها هم از شبکه پنج خودمان پخش شده. جالب اینجاست که او نقش یک راهب دینی را بازی میکند و به برلین میگوید: «نه از فوتبال خوش میآید نه پارتی»!
پرکارترین نفر این لیست قطعاً اریک کانتوناست. او چیزی حدود ۳۰ فیلم بازی کرد و به معنای واقعی وارد دنیای سینما شد. کانتونا فوتبالیست بزرگی بود و البته حاشیههایش هم خیلی کم نبود. شاید برایتان جالب باشد اما صفحه ویکیپدیای او، اریک را اینطور معرفی کرده: «بازیگر، کارگردان، تهیهکننده و فوتبالیست سابق». درواقع کانتونا آنقدر در دنیای فیلمسازی غرق شده که اصلاً شاید خیلیها بیشتر با این وجه بشناسندش تا فوتبالیست بودن.
حیف میشد این لیست به پایان خودش نزدیک میشد و خبری از یکی از خوشچهرهترین فوتبالیستهای تاریخ نبود؛ دیوید بکام. هافبک سابق منچستریونایتد و رئال مادرید، در چندین و چند فیلم جای خودش بازی کرده اما حضوری خاطرهانگیز هم در ۳ فیلم دیگر داشته. سال ۲۰۱۵ در فیلم Outlaws نقشی نسبتاً پررنگ بازی کرده. در همان سال در فیلم The Man from U.N.C.L.E نقشی کوتاه دارد. ۲ سال بعد هم در فیلم مهم «پادشاه آرتور» نقش تریگر را ایفا میکند. او ۲ سال بعد هم در یک اپیزود از سریال «خانواده مدرن» ظاهر میشود اما دوباره نقش خودش را بازی میکند.
نفر آخر این مطلب کسی است که انصافاً میتوانست حتی نقشی شبیه به پدرخوانده را هم در سینما ایفا کند. شاید هنر بازیگریاش کم باشد اما استایلش کاملاً شبیه به پدرخواندههاست؛ کارلو آنچلوتی. او از اتفاق در جوانی نقشی کوتاه در یک فیلم ایفا کرده. در فیلم دن کامیلو که در ایتالیا حسابی بحثبرانگیز و پربیننده بود. این فیلم از روی رمانی به همین نام ساخته شده بود و داستانش تقابل ۲ دیدگاه اصلی آن روزهای کشور ایتالیا بود. یکی دن کامیلو که کشیشی بود باهوش، رند، ساده، خوش قلب، جوانمرد، خشن، مؤمن، زورمند، لجوج… روستایی؛ یکی هم په پونه که مردی بود زورمند، لجوج، خوشقلب، مهربان، خشن، ساده لوح، جوانمرد، جزم اندیش، کم سواد، با روحیهای نامستحکم، مایل به حیلهگری اما ناتوان از آن، روستایی و… کمونیست.
کارلتو در این فیلم که سال ۱۹۸۴ ضبط شده، نقش فوتبالیست تیم شیطان را بازی میکند!
انتهای پیام/