به گزارش سرویس اقتصادی افق تهران؛ محمد هاشمی، عضو هیئت مدیره سندیکای شرکتهای تاسیساتی و صنعتی ایران با اشاره به چالشهای ناترازی انرژی در ساختمانها گفت: ناترازی انرژی میتواند در سه حوزه تولید، انتقال یا مصرف باشد که هرکدام مسائل خاص خود را دارند. برای مثال، در بخش ساختمان اتلاف انرژی حدود ۴۰ درصد است، در حالی که استاندارد بینالمللی آن حدود ۲۰ درصد است.
هاشمی با تأکید بر لزوم کاهش اتلاف انرژی، افزود: هدف ما این است که میزان اتلاف انرژی را به حداقل برسانیم تا معضلات تأمین انرژی در ساختمانها کاهش یابد اما سطح کیفی زندگی مردم کاهش نیابد. این مسئله در سطح جهانی نیز مورد توجه است و در دنیا برای آن راهکارهای زیادی وجود دارد.
وی در ادامه به برخی از راهکارهای قابل اجرا اشاره کرد و توضیح داد: عایقکاری تأسیسات، هوشمندسازی ساختمانها و فرهنگسازی در این زمینه از جمله راهحلهای مؤثر هستند که میتوانند به بهبود وضعیت کمک کنند. در این زمینه، نسخههای دقیق و کاربردی برای درمان مشکلات پیشنهاد میدهیم.
عضو هیئت مدیره سندیکای شرکتهای تاسیساتی و صنعتی ایران درباره بهینهسازی و بهسازی تأسیسات صنعتی تأکید کرد که این روشها نه تنها به لحاظ اقتصادی به صرفهتر از سرمایهگذاریهای جدید در ساخت نیروگاه هستند، بلکه میتوانند در مدت زمان کوتاهتری مثلاً بین ۲ تا ۴ سال بازگشت سرمایه داشته باشند. در حالی که نرخ استهلاک سرمایه در پروژههای سرمایهگذاری جدید میتواند حدود ۱۰ تا ۳۰ سال باشد.
هاشمی با اشاره به اهمیت سرمایهگذاری در بهینهسازی انرژی خاطر نشان کرد: ایران باید از انرژیهای خود بهطور مؤثرتری استفاده کند. در حال حاضر بخش زیادی از این انرژی به صورت بیهوده هدر میرود، که معضلاتی مانند آلودگی هوا را به همراه دارد.
وی ادامه داد که مصرف انرژی بیش از حد در کشور علاوه بر ایجاد آلودگی، مشکلات بهداشتی نیز به دنبال دارد و این موضوع به شدت بر کیفیت زندگی مردم تأثیرگذار است.
هاشمی کرد: سرمایهگذاری در بهینهسازی انرژی نه تنها به کاهش آلودگی و افزایش بهرهوری کمک میکند، بلکه به کاهش هزینههای درمانی و پرداختهای سوبسید دولتی نیز میانجامد. اگر هزینههای درمانی که دولت به خاطر آلودگی پرداخت میکند و همچنین هزینههای مرتبط با بیماریها کاهش یابد، این به نفع اقتصاد کشور خواهد بود.
هاشمی خاطرنشان کرد که کاهش مصرف انرژی در کشور میتواند بدون کاهش کیفیت زندگی مردم صورت گیرد و این همان هدفی است که کشورهای پیشرفته دنیا به آن توجه دارند. چرا برای رفع کسری انرژی به جای بهینهسازی مصرف انرژی، به افزایش تعداد چاههای نفت و گاز و پالایشگاهها فکر کنیم، در حالی که میتوانیم با مصرف بهینه همان سطح زندگی را حفظ کنیم؟
عضو هیئت مدیره سندیکای شرکتهای تاسیساتی و صنعتی ایران، در پاسخ به سوالی درباره نحوه سرمایهگذاری بخش خصوصی در حوزه بهسازی تأسیسات با توجه به تحریمها و کمبود منابع مالی، تأکید کرد: بخش خصوصی باید به طور صد درصدی در این پروژهها نقش داشته باشد. این پروژهها میتوانند پس از تأیید توسط سیستمهای حکومتی و دولتی، با همکاری کنسرسیومی از بخش خصوصی اجرایی شوند.
هاشمی ادامه داد: در این مدل سرمایهگذاری، هیچ بودجهای از دولت تخصیص نمییابد. در عوض، سرمایهگذاران بخش خصوصی میتوانند به ازای گاز و برق هدر نرفته انرژی دریافت کنند و پس از یک یا دو سال، این سرمایهگذاریها میتواند منجر به درآمد مضاعف برای کشور شود.
وی همچنین بر اهمیت تخصص و تجربه تولیدکنندگان و مجریان پروژهها در این زمینه تأکید کرد و گفت: این همکاری مشترک میتواند تأثیرات مثبتی در حل بحران ناترازی انرژی داشته باشد.
وی افزود: در صورت تأیید دولت، نقش نظارتی آن بر این پروژهها حفظ خواهد شد، اما عملیات اجرایی و سرمایهگذاری باید به بخش خصوصی واگذار شود تا با استفاده از توانمندیهای موجود، این معضل حل شود.
هاشمی در خاتمه اضافه کرد: با کاهش تلفات انرژی میتوان گامهای مؤثری در حل مشکل ناترازی برداشت. این روند به همکاری و مشارکت کل بخشهای کشور نیاز دارد. دولت باید به این موضوع به عنوان یک راهکار جدی نگاه کند و به بخش خصوصی اعتماد کند تا پروژهها را با سرعت و دقت بیشتری اجرایی کند.
انتهای پیام/
