به گزارش سرویس اقتصادی افق تهران؛ تکنسینهای نفتی کشورهای حوزه خلیج فارس بیش از ۵ برابر تکنسینهای ایرانی حقوق میگیرند، درحالی که تورم در ایران بالای ۳۰ درصد و در آن کشورها تنها ۳ درصد است.
صنعت نفتی که روزی مایه افتخار و ثروت ملی بود، امروز به جایی برای نابرابری تبدیل شده است.
کارگرانی که در خط مقدم تولید ثروت ملی جان خود را کف دست گرفته، در سختترین شرایط دستمزدهایی دریافت میکنند که کفاف یک زندگی معمولی را نمیدهد.
بررسیها نشان میدهد یک کارگر ساده نفتی در کشورهای حاشیه خلیج فارس مثل امارات، عربستان و کویت حدود ۱۵۰۰ دلار در ماه درآمد دارد که به قیمت دلار امروز (حدود ۶۰ هزار تومان) معادل ۹۰ میلیون تومان است.
این در حالی است که همتای ایرانی او با سختیهای مشابه، تنها ۲۵۰ دلار دریافت میکند یعنی حدود ۱۵ میلیون تومان، این اختلاف بیش از ۵ برابر است.
شکاف عمیق دستمزد در صنعت نفت
همچنین یک مدیر ارشد نفتی در ایران حدود ۱۱۰۰ تا ۱۲۰۰ دلار در ماه درآمد دارد، در حالی که یک کارگر ساده نفتی در کشورهای حوزه خلیج فارس حداقل ۱۵۰۰ دلار دریافت میکند. این یعنی یک کارگر ساده در کشورهای همسایه، بیشتر از یک مدیر ارشد ایرانی درآمد دارد.
متخصصان نفتی نیز دچار همین وضعیت هستند، آنها در کشورهای همسایه دست کم ۵ هزار دلار در ماه حقوق دریافت میکنند و در برخی موارد این رقم به ۱۰ هزار دلار نیز میرسد. اما یک مدیر درجه یک در ایران ماهانه حدود ۱۷۰۰ دلار حقوق دریافت میکند.
در حالی که تورم در ایران در پایان سال ۱۴۰۲ به بیش از ۳۲ درصد رسید اما افزایش دستمزد کارگران در سال جدید تنها ۲۰ درصد بوده است. افزایش دستمزد کارگران برای امسال تنها ۲۰ درصد بوده که با تورم همخوانی ندارد.
سقف دستمزد، زنجیری بر پای کارگر نفتی
در کشورهای حاشیه خلیج فارس، میانگین حقوق یک تکنسین نفتی پس از ۱۰ سال سابقه، دو برابر میشود اما در ایران سیاستهای دستمزدی مثل تعیین سقف دستمزد ، اجازه این کار را نمیدهد.
سقف دستمزد امسال حدود ۵۰ میلیون تومان تعیین شده، یعنی حتی کارگران ماهری که سالها در دمای بالای ۶۰ درجه و رطوبت بالا کار میکنند، در بهترین حالت ماهانه ۵۰ میلیون تومان (حدود ۸۰۰ دلار) درآمد دارند.
همچنین شکاف حقوق میان کارکنان نفتی یکی دیگر از چالشهای این صنعت است. کارگران رسمی در صنعت نفت ایران، به طور میانگین ۴۰ درصد بیشتر از کارگران پیمانی و قراردادی حقوق دریافت میکنند.
شکاف عمیق دستمزد، تهدیدی برای صنعت نفت ایران
پیامدهای این وضعیت فاجعهبار میتواند به مهاجرت نیروهای متخصص، کاهش تولید نفت، وابستگی به نیروی کار خارجی و تاخیر در اجرای پروژهها باشد که دولت چهاردهم باید در این زمینه به صورت جدی ورود کند.
افزایش دستمزدها، ایجاد شفافیت در پرداختها، سرمایهگذاری در آموزش نیروهای متخصص و ایجاد انگیزه برای ماندگاری آنها در کشور، از جمله راهکارهایی هستند که میتوانند به بهبود این وضعیت کمک کنند
انتهای پیام/
