به گزارش سرویس اقتصادی افق تهران،زنجیره سنتی توزیع به علت ایجاد واسطههای زیاد بین تولیدکننده و مصرفکننده یکی از اصلیترین مشکلات اقتصاد کشور است که موجب تضغیف تولیدکننده و پایین آمدن قدرت خرید مصرفکننده میشود. در ایران هزینه فعالیت شبکههای تولید کالا، زیاد است و این هزینهها به تولیدکننده و مصرفکننده تحمیل میشود.
یکی از مدلهای موفق جهانی در کاهش امر واسطهگری و در نتیجه آن بهبود وضعیت تولید، مدل فروشگاههای زنجیرهای است. این فروشگاهها با کم کردن واسطهها به افزایش سود تولیدکننده کمک شایانی میکنند. همچنین به دلیل بازار فروش بزرگی که در دست دارند، سبب افزایش فروش محصولات تولیدی میشوند و کالا را با مناسبترین قیمت ممکن به دست مصرفکننده میرسانند و این خود یکی از عوامل مهم در رضایتمندی مشتری است.
فروشگاههای زنجیرهای از حیث کارکرد و رابطه آن با شیوه فروش سنتی محصولات، محل تامل بسیاری از کارشناسان است. این فروشگاهها از طریق عقد قراردادهای بلندمدت با تامینکنندگان، برندسازی فروشگاه، کاهش سرانه نیرو انسانی به ازای میزان فروش، ایجاد امکانات رفاهی، ایجاد امکانات حمل و نقل برای تامینکنندگان، یکپارچه کردن شبکه توزیع و استفاده از مدرنترین فناوریهای ارتباطی، تجمیع تقاضاهای خرد و سیاستهای تخفیفی موجب افزایش بهره وری فروش و تقویت تولید خواهند شد.