اگر تهران را مثل یک قطار بدانیم با واگنهای زیاد که در مسیری پرتلاطم در حرکت است و در حین حرکت نیاز به تعمیرات اساسی دارد، هیچ‌گاه دلمان نخواهد این قطار را عباس آخوندی هدایت کند.
به گزارش سرویس مدیریت شهری افق تهران، شهر بی‌شهردار قرار است از روز سه شنبه فرد جدیدی را به خیابان بهشت بفرستد، این بار بازی از سه گذشته و قرار است تکلیف نهایی مشخص شود.
پیروز حناچی در کنار عباس آخوندی وزیر مستعفی دولت حسن روحانی، دو گزینه‌ای هستند که روز یک‌شنبه برای قرار گرفتن در جایگاه شهردار تهران از سوی اعضای شورای شهر به دور نیمه نهایی این رقابت راه یافتند.
شاید اگر تهران را مثل یک قطار بدانیم با واگنهای زیاد که در مسیری پرتلاطم در حرکت است و در حین حرکت نیاز به تعمیرات اساسی دارد، هیچ‌گاه دلمان نخواهد این قطار را عباس آخوندی هدایت کند، کلیدواژه قطار در زندگی سراسر سیاسی عباس آخوندی تداعی‌کننده برخورد و تصادم و نابودی است.
شاید اگر تهران را هواپیمایی بدانیم که در سپهر وطن در حال پرواز است، باز هم نخواهیم عباس آخوندی خلبان این پرواز باشد،حتی تهران در همراهی عباس آخوندی نمی‌تواند یک کشتی باری دور از وطن باشد.
عباس آخوندی برای نجات تهران حتی کاری به مخالفت حسن روحانی و محمدرضا عارف و خیل گسترده اصلاح طلبان ندارد.عباس آخوندی با اینکه حمایت ناطق نوری، باجناق خود را از دست داده به این دلیل که به تعبیر ناطق او دیگر خیلی هزینه‌ساز شده، اما همچنان برای نجات تهران برنامه دارد.او وزیر راه و شهرسازی ایران بوده و حالا می‌خواهد شهر تهران را یک تنه بسازد.
عباس آخوندی در کنار شجاعت و اعتماد به نفسی که نشان داده تا شهردار تهران بشود نقطه ضعف‌هایی هم دارد.
اینکه آخوندی اعتقاد دارد شهرداری نباید وارد فضای سیاسی شود و این یعنی او برای تامین یارانه حمل و نقل تهران و امور مشترک دیگر نیاز به تعامل با دولتی که با شهردار شدن او به صراحت مخالف است، ندارد.پیش از این در دوره وزارتش مشاور رئیس جمهور درباره او گفته بود:رفتار آخوندی مستبدانه است.
نقطه ضعف دیگرعباس آخوندی سرمایه‌دار بودن اوست.آخوندی در دوره وزارتش اعتقاد داشت مسکن مهر در روستاها باید متوقف شود، برای کسی که به دلیل تفکرات لیبرالی مورد انتقادات زیاد است، باید دید مدیریت شهر تهران به چه سمتی می‌رود؟! آیا اقشار متوسط و کم درآمد در برنامه‌های مدیریتی او جایگاهی خواهند داشت یا قرار است تهران بیش از قبل محل رشد برجهای شیک، غریب و ترسناک باشد؟
هر چقدر هم که عباس آخوندی در دنیای سیاست موفق ظاهر شده باشد و شاهد عبور معنی‌دار او از استیضاحهای دوران وزارتش یا جمع کردن بیشترین رای شورای شهر تهران در نیمه نهایی راه بهشت باشیم، هر چقدر هم شاهد علاقه عباس آخوندی به نجات تهران باشیم به هر حال رقیب آخوندی را هم باید جدی در نظر گرفت.
پیروز حناچی کسی است که در موتورهای جستجو درباره او به موضوعات جنجالی برخورد نمی‌کنیم. دانش آموخته دانشگاه تهران در رشته معماری تا مقطع دکترا، قائم‌مقامی ریاست دانشکده هنرهای زیبای تهران، دبیر شورای عالی شهرسازی و معماری ایران، معاون وزیر در دوره خاتمی و روحانی،مشاور وزیر مسکن دوره احمدی نژاد، معاون فنی عمرانی شهرداری تهران و معاون شهرسازی و معماری شهرداری تهران،منصبی که او اکنون در آن مشغول به فعالیت است.اخبار مربوط به پیروز حناچی طی سالها صرفا مربوط به شهر تهران بوده است او نه از ایرباس و هواپیماهای گمشده خبری دارد، نه تا به حال نشان داده که در دنیای سیاست توانسته زد و بندی داشته باشد.حناچی به بافتهای تاریخی تهران بیش از هرچیزی علاقه دارد و برای حفظ آن تا به حال زیاد فعالیت کرده است.
حناچی در دور قبل هم نامزد شهرداری تهران شد و برنامه‌هایش را اعلام کرد اما انتخاب نشد.در این دوره هم برنامه‌های او از سوی اعضای شورای شهر «مفصل» خوانده شده .به اعتقاد حناچی ثروت از محل پتانسیل‌های فرهنگی و اجتماعی به وجود می‌آید و همه کلان‌شهرهای دنیا به آن توجه می‌کنند.حناچی گفته در طی بیست سال گذشته با شهرداری‌های شهرهای کوچک تا کلان شهرها همکاری داشته است.
بعضی از نکاتی که حناچی به آن دربرنامه‌هایش اشاره کرده ایجاد حق کشف برای خبرنگاران در جهت مبارزه با فساد، عدم تغییر شهرداران مناطق تهران برای ایجاد احساس امنیت شغلی در بین کارکنان این ارگان و گسترش فعالیتهای سازمانهای مردم نهاد جهت ایفای مشارکت اجتماعی است.
با همه این اوصاف و در شرایطی که از یک سو عباس آخوندی از هیچ تلاشی برای نجات تهران فروگذار نمی‌کند و اشتیاق بیشتری نسبت به پیروز حناچی دارد و از سوی دیگر حس ناامیدی عامه مردم، رسانه‌ها و نخبگان برای روی کار آمدن کسی که پاکدست و مدیر و توانا باشد، باید دید اعضای شورای شهر در نهایت چه چیزی را انتخاب می‌کنند؟ کسی که بیشتر رسانه‌ها ،نخبگان و مردم عادی در شرایط ناامیدی به او نگاه جدی‌تری دارند و از محبوبیت او بین طیف‌های مختلف سیاسی سخن می‌گویند یا کسیکه اهداف دیگری را برای آنها محقق می‌کند؟!
انتهای پیام/
