نائب رئیس اتاق بازرگانی ایران، بیان کرد: پیش بینی می شود نرخ بیکاری در ۹۸ رکورد بزند و ادامه این وضعیت، بحران اقتصادی ایران را به سطح تازه ای می برد.
به گزارش سرویس اقتصادی افق تهران، با پیش بینی نایبرییس اتاق بازرگانی ایران، احتمالا نرخ بیکاری در ۹۸ رکورد بزند و ادامه این وضعیت، بحران اقتصادی ایران را وارد فاز تازه ای خواهد کرد که در آن رشد نرخ بیکاری، حتی سریع تر از تورم شتابان، تبدیل به فصل اول کتاب قطور مشکلات اقتصاد کشور شود.
حسین سلاحورزی، نایبرییس اتاق بازرگانی ایران در یادداشتی اعلام کرد با توجه به تاثیر شرایط اقتصادی کشور بر شاخص اشتغال و بیکاری، افزایش نرخ بیکاری در سال جاری به نسبت سال قبل قابل پیش بینی است و نرخ بیکاری در سال ۹۸، رکورد خواهد زد.
متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:
بر اساس پیشبینی نهادهای بینالمللی مثل بانک جهانی و صندوق بینالمللی پول، شاخصهای اقتصاد کلان ایران در سال ۹۸ از وضعیت مناسبی برخوردار نخواهند بود.
یکی از این شاخصهای کلان نرخ بیکاری است. تخمینهای رسمی ارائه شده از سوی دولت ایران به نهادهای بینالمللی پیش بینی می کند نرخ بیکاری در سال ۱۳۹۸ به حدود ۱۵ درصد برسد که ۳ درصد بیشتر از نرخ بیکاری ۱۳۹۷ است؛ اما فراتر از این ارزیابیها، به نظر میرسد نرخ بیکاری در سال ۱۳۹۸ به چند دلیل رکورد بزند.
دلیل نخست به نرخ پایین رشد سرمایهگذاری بر میگردد که حالا پاشنه آشیل اقتصاد ایران شده است. نرخ (حقیقی) رشد سرمایهگذاری در ایران سالهاست منفی شده و در سال جدید نیز چشمانداز روشنی برای افزایش آن دیده نمیشود. این نرخ منفی که در واقع به معنای عدم رشد و توسعه بنگاههای فعلی و عدم شکلگیری بنگاههای جدید است؛ بازار کار ایران را از نیروی محرکه مورد نیاز برای رشد درازمدت و پایدار تقاضا (به خصوص در بخشهای تولیدی و زیرساختی) محروم کرده است.
موضوع بسیار با اهمیت در سال ۱۳۹۸ این است که کاهش قدرت خرید شهروندان و احتیاط آنها برای خرج کردن موجب میشود تقاضا برای کالاهای غیرضروری کاهش یابد، شهروندان در وضعیت فعلی هزینههایی مثل هزینه سرگرمی، خرید لباس تازه،تنقلات و غذای بیرون از خانه را به شدت کاهش میدهند.
اطلاعات منتشر شده نشان میدهد در ماههای اخیر فروش چلوکبابیها و طباخیها (به عنوان مثال) نصف شده است و شمار گردشگران داخلی و خارجی نیز به شدت کاهش یافته است. این رخداد تازه منجر به بیکار شدن شاغلان فعلی بنگاههای خدماتی کوچک و متوسط شده که سهم بسیار بزرگی در بدنه نیروی کار ایران داشتهاند و گسترش بیکاری در میان آنها به کمیت و کیفیت مسئله بیکاری در ایران ابعاد تازهای میدهد.
به علاوه نباید از نظر دور داشت که افت فعالیت در بخش خدماتی، تقاضای کوتاه مدت نیروی کار در بخش تولید را نیز با بحران مواجه میکند. آنهم در شرایطی، که پیش از این روند رشد دراز مدتش آسیب دیده بود، به این ترتیب معضل مزمن بیکاری در ایران تبدیل به بحرانی حاد میشود.
انتهای پیام/