یافته های محققان نشان داد که کم‌خوابی و پرخوابی، می‌توانند خطر ابتلا به سکته را افزایش دهند.
به گزارش سرویس سلامت افق تهران، اختلالات خواب، مثل سندرم پای بی‌قرار و آپنه خواب، ارتباط مستقیمی با خطر سکته در افراد دارد و بهبودی بیماران مبتلا به سکته را با مانع مواجه می‌کند.
هرچند اختلالات خواب بعد از سکته های مغزی، رایج است، اما بیماران کمتری در این زمینه آزمایش می‌شوند.
یافته های محققان نشان می دهد این روش باید تغییر کند، به دلیل این که افراد مبتلا به خواب احتمال دارد سکته دیگری را تجربه کنند یا نتایج منفی دیگری نسبت به افرادی که مشکلات خواب ندارند، نشان بدهند.
به طور کلی اختلالات خواب به دو دسته تقسیم می‌شوند: مشکلات تنفسی زمان خواب و اختلالات خواب و بیداری، مشکلات تنفسی هنگام خواب مثل آپنه خواب، تنفس فرد را در زمان خواب مختل می‌کنند و اختلالات خواب و بیداری مثل بی‌خوابی و سندرم پای ناآرام، تاثیر زیادی بر مدت زمان خواب فرد می‌گذارند.
محققان با بررسی اطلاعات به دست آمده از ۲۹ مطالعه بر روی سکته‌های مرتبط با اختلالات خواب به این نتیجه رسیدند که کم‌خوابی و پرخوابی هر دو می‌توانند خطر ابتلا به سکته را افزایش دهند، براساس این یافته‌ها، ارتباط مستقیمی بین مشکلات تنفس در خواب با خطر سکته و روند بهبود سکته وجود دارد؛ در شرایطی که شواهد کمتری حاکی از این است که اختلالات خواب ـ بیداری نیز می‌توانند خطر سکته را تشدید کنند.
انتهای پیام/
